De zaterdagochtend training Ik stond zoals bijna elke zaterdag te wachten op mijn medelopers bij de Haagsche beek. Ik was wat vroeg zoals altijd, dus had nog wat tijd om tegenover het restaurant de trap te beklimmen, niet wetend wat de trainer voor ons in petto had. Boven gekomen keek ik even hoe het met het Hemels gewelf was. Erbarmelijk dus. Helemaal onder de graffitti . waarschijnlijk hadden ze hier een feestje gehad. Gauw een paar foto`s en weer met de trap naar beneden want de eerste lopers kwamen langzaam binnen druppelen voor de aftrap. Agnes moest nog even naar het toilet maar gaf ons alvast de opdracht om rondom de puin... Lees meer...
En weer is het donderdag. We staan te wachten bij de kiosk aan het eind van de saf. Verwacht werd gezien de voorspellingen van het weer, dat het giga druk zal zijn op het strand maar dat viel reuze mee. Ik kon dichtbij parkeren. De opkomst was ook ongeveer net als anders 12 lopers en een luie trainert die ons door de duinen joeg zodat hij het rustig aan kon doen. En alsof we vorige week niet voldoende zand hadden gehapt, werden we door zandpaden en fietsen stallingen met strand opgangen gejaagd nou dat zullen ze bij thuiskomst wel waarderen. De trainer dacht daar anders over die moest zelf thuis stofzuigen waarschijn... Lees meer...
Gisteren was het weer tijd voor zweten in de duinen. De plek waar we altijd afspreken is bij de altijd gesloten frietkot aan het einde van de Saf. Ik kon redelijk snel een parkeerplek traceren, door nog een rondje te rijden, maar Richard had ook het plan om daar te parkeren. Gelukkig vond ik een automobilist zo aardig om mij zijn plekje te doneren want hij ging toch weg. Oke dat is ook weer opgelost. De groepsleden van Pimajo en Arie-oen verzamelden zich al snel en klokslag zeven uur gingen wij op pad de duinen in richting de kwartellaan daar op de parkeerplaats konden we even onze gewrichten losmaken door middel van onzinnige oe... Lees meer...
![IMG-20230727-WA0009[1]](/var/avsparta/storage/images/media/images/img-20230727-wa0009-1/223489-1-dut-NL/IMG-20230727-WA0009-1_articlethumbnail.jpg "IMG-20230727-WA0009[1]")
Rainy day, dream away.There ain’t no use to get out today,let it drain my worries awayI lay back and groove on a rainy dayZo voelde het gisteren middag voor mij, waarom zou ik naar buiten gaan om uitputtende dingen te doen. Blijf zitten waar je zit en laat de dag aan je voorbij gaan. Nee, dat bankhangen gaat me toch al de keel uithangen. Het is donderdag, dus weer tijd voor een duintraining. Dit keer werd de training verzorgt door trainer Richard die had bedacht dat we vandaag maar eens wat duurtraining konden doen. Dus waar we normaal de rondjes of heuvels drie keer moesten doen, hoefde het nu maar een keer maar wel... Lees meer...
Donderdag is zoals vanouds de dag van de duintraining. Bij de Saf aangekomen stond alleen Martine er nog maar. Ik kon voor de deur van het frietkot parkeren zodat we in ieder geval onze spullen in de auto konden stoppen. Langzaam druppelden er meer atleten binnen en klokslag zeven uur konden wij ons weer overleveren aan de trainer van vandaag, Herman! 8 lopers had hij toen we starten. Een lage opkomst maar zo kon de trainer een goed overzicht houden en ons arme zielen af te matten. Natuurlijk lukte dat niet want we zijn wel wat gewend. We liepen met wat omwegen naar de bosjes van Willem poot, voor het bos gedeelte van de tr... Lees meer...
Een dag na de zomerstorm Poly die onze bossen en duinen teisterde, was het tijd voor de wekelijkse training in de duinen . in de duinen? Ja dus niet in het bos omdat het een duintraining is. En trouwens onze parken en bossen hadden flink te slaag gehad en waren daarom nog te gevaarlijk door de omgewaaide bomen en los hangende takken die naar beneden konden vallen. In de duinen had je alleen veel last van opgewaaid zand wat de training alleen maar zwaarder maakte. De zand-moter was weer een paar meter kleiner geworden de strandtent houders waren al vroeg in de weer om al dat zand weer terug te geven aan de zee. Het is voor h... Lees meer...
Na even snel een paar bruine boterhammen naar binnen te hebben gewerkt had ik nog even tijd om even onderuit te gaan op de bank. Ik ben op de leeftijd gekomen dat ik even een hazenslaapje moet doen om nog te kunnen presteren bij een training in de duinen. Niet verder vertellen want dan gaan de anderen het ook doen, hoewel aan de whatsappjes te zien zitten de meesten aan een borrel op hun werk. Ik denk dat ze allemaal bij een slijterij werken want zoveel en zo vaak een borrel , dan moet je wel wat voorraad hebben. Maar goed ik reed met een lekkâh stukkie muziek naar de laan van Willem Poot om me daar over te leveren aan de g... Lees meer...
Het is donderdag middag, en weer tijd voor de wekelijkse duintraining. Met als afsluiting stond er een picknick op het rooster. Nou weet ik van vorig jaar dat het ondanks de temperaturen ( 30®) toch best koud kan zijn. Zeker met die wind over het strand. Maar goed we gingen eerst onder leiding van Richard nog wat trainen in de schaduw, tenminste zo veel mogelijk. Dat hardlopen met zulke temperaturen vereist heel veel inspanning vooral als je de steilste hellingen moet trotseren, en dat zijn er heel wat in Westduin. Zand, asfalt en schelpen paden. De duinen achter de laan van Willem Poot Z... Lees meer...
Maandagochtend , de zon is nog aan het ontwaken en de temperatuur klimt al snel naar grote hoogte. Wat ga ik doen? Eerst een bakkie, twee bruine boterhammen en daarna wat lostrappen op de mountainbike, op het parcours in de uithof. Eigenlijk in mijn achtertuin 200 meter vanaf mijn huis. Dus mijn stoute schoenen en mijn MTB outfit aan en ik kan los. Mijn fiets uit de kelder opdiepen waar hij lekker koel op mij wachtte. En dan via de automatische deur naar buiten , waar ik door een muur van hitte omhoog moest trappen. Nou dat beloofd wat. Vanaf de melis-stokelaan kon ik zo het parcours op voor een rondje van 5 km, en dan beki... Lees meer...
Gisteren avond was het weer tijd voor het zoveelste festival bij de/het musicon ,op het programma herkende ik alleen the motions en the Livin’blues voor de rest geen bekende namen. Maar wel veel bekende ouwe lullen en grijze vrouwen. Zelfs een vrouw die opbiechte dat ik haar de eerste tongzoen van haar leven had gegeven. Dat moet wel een hele heftige zijn geweest, dat ze dat na 50 jaar nog wist. Ik herkende haar wel maar die zoen was ik even kwijt. Maar ik was hier voor de muziek (en jeugd herinneringen) de spits werd afgebeten door een bandje dat gemiddeld gezien van veel bezoekers hun kleinzoon/ dochter kon zijn. Now in colour... Lees meer...