zand blijft irritant
Gisteren was het weer tijd voor zweten in de duinen. De plek waar we altijd afspreken is bij de altijd gesloten frietkot aan het einde van de Saf. Ik kon redelijk snel een parkeerplek traceren, door nog een rondje te rijden, maar Richard had ook het plan om daar te parkeren. Gelukkig vond ik een automobilist zo aardig om mij zijn plekje te doneren want hij ging toch weg. Oke dat is ook weer opgelost. De groepsleden van Pimajo en Arie-oen verzamelden zich al snel en klokslag zeven uur gingen wij op pad de duinen in richting de kwartellaan daar op de parkeerplaats konden we even onze gewrichten losmaken door middel van onzinnige oefeningen. Daarna was het tijd voor het echte werk, de steile heuvels van het Westduin park keer drie. De eerste ging wel lekker maar ronde twee begonnen mijn bovenbenen te protesteren dus wat gas terug want we hadden nog wel het een en ander voor de boeg. Veel zand en weinig asfalt. Dat zand schijnt nogal een heikel punt te zijn want daarvan verdween er heel veen in de schoenen van onze hardlopers te verdwijnen, wat voor het thuisfront erg hinderlijk leek te zijn. Tja als je je schoenen uittrekt in de kamer is moeders of degene die moet stofzuigen niet happy. Ik heb daar niet zo veel last van, al ben ik wel bijna elke dag op het strand te vinden waarbij ik veel zand meeneem en thuis op de vloer deponeer. Een keer in de week zand scheppen en een bezem erover scheelt al heel veel en daarna een keer in de twee wekende stofzuiger erdoor. Ik denk dat ik zo`n robot stofzuiger ga aanschaffen, daar krijg je zeker geen ruzie mee. Maar goed we waren bergen aan het beklimmen, over zand paden en door hekken op de ruiterpaden. Links om, rechtsom. Door ( wat later bleek) doodlopende paadjes weer terug om gelijk weer door zand en schelpen paden. onderweg naar de geparkeerde auto`s nog even drie keer Nico`s toetje tegenwoordig Roberts hill omdat dit zijn favoriete klim en afdaling is waar menigeen zegt “twee keer is genoeg, we zijn er klaar mee”. De vulkaan sloegen we dit keer over dat zegt al genoeg. Aangekomen bij de auto`s zat Agnes ons op te wachten na een wandeling van uit huis in de binnenstad. En na haar thuisgebracht te hebben reed ik ook naar huis om mijn vermoeide lijf te verwennen met een lauwe douche. Toen ik de kamer in kwam voelde ik behoorlijk wat zand op de vloer aan mijn blote voeten. Misschien morgen een beetje zand ruimen? Ach ik zie wel dat is wat voor morgen, nu eerst een lekker biertje.. tot blogs
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.