Gisterenavond deed ik mijn eerste optreden bij Spâghta in mijn nieuwe hagtlaupbroek . Eentje met van die snelle strepen en aerodynamisch gevormd om mijn onderdanen. Iedereen met een blessure wordt geadviseerd om van die leipe compressiekousen te gaan lopen dus ik dacht “met die zere knie van mij, als ik nou een lekkere strakke broek aantrek dan heb ik in plaats van die maffe kousen een complete compressiebroek aan”. Aan die broek heeft het niet gelegen denk ik maar omdat ie zo lekker strak zat kreeg ik een beetje een hoog stemmetje volgens insiders. Ook kreeg ik de bijnaam Spiderman aangemeten door twee dames in onze groep,... Lees meer...
Gisterenavond hebben we tijdens de training, die dit keer werd georganiseerd door monsieur Maghtin maar gedirigeerd door Pietâh door middel van spiekbriefjes, ons een slag in de rondte gelopen op onze mooie accommodatie en daarna in het nog veel mooiere Zuiderpark vol herfstbladeren . Een keer duizend meter daar was nog wel overheen te komen maar daarna begon de ellende van nog èen keer tweeduizend en opvolgend èen keer drieduizend meter!!!! Buiten adem en helemaal opgebrand moesten we tot overmaat van ramp ook nog eens een keer in het krachthonk tekeer gaan op een afgekeurd matras om ons sixpackie te trainen terwijl we in dit ja... Lees meer...
Toen ik me gisteravond aanmeldde om te gaan hardlopen bleek ik niet de enige te zijn met een handicap. Simone had in een vlaag van verstandsverbijstering geprobeerd of de vering van haar fietsje nog in orde was na dat zware offensief in de heuvels van de Veluwe. En dat moet je dus proberen door alleen je voor-rem in te knijpen om daarna over je fiets via het asfalt alles van een andere kant te bekijken en dat kan soms wel eens pijn doen. En ik kan het weten want ik heb na twee jaar nog last van mijn verdraaide knie en een paar los zittende tanden. Afijn de vering bleek in orde alleen het asfalt was harder dan ha... Lees meer...
Het was weer tijd voor het jaarlijkse trainingsweekend en die werd nu voor de tweede keer gehouden in de kaasboerderij in Bennekom op de grens van de Veluwe waar we in 2007 ook al waren. Dus een voor ons en voor de trainers een bekende omgeving waar we ons weer eens konden uitleven met hardlopen en biken. Bij aankomst bleek het pand nog niet te kraken want ze waren de ruimte nog aan het schoonmaken. Waarschijnlijk had er een groep grotere viezeriken gelogeerd dan wij want de schoonmakers hadden er een zware taak aan en dat was aan hun gezichten te zien. Een betere ontvangst zijn we toch wel gewend maar na mijn tas op een bed te h... Lees meer...