Trainingweekend 2012
Het was weer tijd voor het jaarlijkse trainingsweekend en die werd nu voor de tweede keer gehouden in de kaasboerderij in Bennekom op de grens van de Veluwe waar we in 2007 ook al waren. Dus een voor ons en voor de trainers een bekende omgeving waar we ons weer eens konden uitleven met hardlopen en biken. Bij aankomst bleek het pand nog niet te kraken want ze waren de ruimte nog aan het schoonmaken. Waarschijnlijk had er een groep grotere viezeriken gelogeerd dan wij want de schoonmakers hadden er een zware taak aan en dat was aan hun gezichten te zien. Een betere ontvangst zijn we toch wel gewend maar na mijn tas op een bed te hebben gedeponeerd kon ik gelukkig een rondje gaan fietsen met Simone om de omgeving te verkennen en ons een beetje voor te bereiden op alle ellende die zou komen gaan. Het parcours ( dat we niet echt konden vinden) was al heel zwaar met veel, heel veel modder, diepe plassen en veel klimmen. Dat zag er dus goed uit voor zaterdag want ze verwachten in de ochtend een hele bak regen. Nadat we bij terugkomst snel een warme douche hadden genomen (apart) konden we de anderen verwelkomen onder het genot van een lekker spa geel of een bakkie thee. Tegen etenstijd waren de meeste er wel en konden we aanvallen op diverse soepen met brood en salades bereid door team Sandra en co. Na een hoop geslurp was het tijd om te scrabbelen onder begeleiding van europees scrabblekampioene Martine die als enige van de oude garde samen met Agnes aanwezig was om het weekend een beetje goed te laten verlopen en aangezien Martine daar voor is geschapen kwam dat dus niet goed want waar zij een goed voorbeeld moest geven ging ze zelf vaak over de schreef door op onze lachspieren te werken. Na die onzin moest er natuurlijk traditioneel worden gewandeld waarbij er een groepje volkomen het spoor bijster waren in dat donkere bos. Gelukkig was er een zo slim om zijn GPS mee te nemen en werden ze via een grote omweg over de A12 en de A30 naar de finish geleid waar wij natuurlijk ongerust van de zenuwen aan een biertje of een wijntje zaten te lurken in afwachting van die dwaalgasten. Na het avondgebeuren was het tijd voor de nachtrust die met een zacht muziekje in mijn oren altijd wel voldoende blijkt om de andere dag weer te kunnen presteren tijdens de ochtendtraining die zich deze keer zoals was voorspelt in de zeikregen afspeelde. Waar de meeste dames probeerden niet in de plassen te stampen werd dat goedgemaakt door een of andere randdebiel die stampend door de plassen iedereen een flink nat trainingpak bezorgde en dat viel niet mee tijdens de hoosbuien die ons ten deel vielen. Maar ook deze marteling werd door ons doorstaan en na de traditionele zaterdaglunch was het tijd om te gaan biken op en rondom (volgens mij? de Amersfoortse of Amerongse berg waar het parcours er door de regen nog erger aan toe was dan de Brabantse Biesbos. Kuilen van vijftig cm diep gevuld met water en bagger waardoor het bijna onmogelijk was om niet van je fiets te stuiteren. Maar wat deden de meest watjes? die gingen lopen!!! maar dat is geen Mountainbiken. Na die eerdergenoemde berg zaten we onder de bagger en waren flink aan het afkoelen en onder ons bevond zich een gewonde die schijnbaar op het verkeerde moment niet was afgestapt. Blijven zitten is het MTB motto dan gaat het meestal wel goed en zo niet , op tijd afstappen . Na de voor sommige gehuurde fietsen terug te hebben gebracht konden de echte die hards nog zo’n 12 km terug pedaleren waardoor aan het eind de teller van Simone op 52 km stond want die van mij hadden allebei de geest gegeven. Na ons te hebben ontmoddert met een warme douche en het nuttigen van een vers ontkurkte spa geel konden we even tot rust komen om daarna gezamenlijk aan te vallen op een open ruggetje met kerrie/koffie? saus of een verse plak salmonella met rarenaamsaus in het plaatselijke postkantoor waar we werden bediend door wel heel leuke postbodes waar menig terriër wel eens zijn tanden in zou willen zetten. Na afloop was er voor mij een feestje georganiseerd door de plaatselijke bevolking. Waggelend en lallend kwamen we na afloop weer in de boerderij waar we na een paar slaapmustsen en wat rare spelletjes waar de sfeer nog losbandiger van werd weer de nacht in konden om voor de volgende training op zondagochtend weer (fit)? klaar te staan en om een lang verhaal wat in te korten hebben we dit ook weer overleefd al was er deze keer weer iemand zoek die waarschijnlijk alleen links van de weg op de borden had gelet maar dat kan je haar niet kwalijk nemen. Het ingezette stella-allert bllek te werken want binnen no time hadden ze haar weer gevonden. De middag mocht jezelf invullen en ieder ging zijn weg daar in Gelderland. Na het avondeten was het voor de meeste tijd om huiswaarts te keren omdat Maandag de andere verplichtingen weer roepen. Ik moest nog even naar de dokter voor een spuit in mijn knie (beginnende Artrose) waardoor ik het even rustig aan moet doen dus tot binnenkort hoop ik maar…….
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.