Zere spieren en andere onzin
Toen ik me gisteravond aanmeldde om te gaan hardlopen bleek ik niet de enige te zijn met een handicap. Simone had in een vlaag van verstandsverbijstering geprobeerd of de vering van haar fietsje nog in orde was na dat zware offensief in de heuvels van de Veluwe. En dat moet je dus proberen door alleen je voor-rem in te knijpen om daarna over je fiets via het asfalt alles van een andere kant te bekijken en dat kan soms wel eens pijn doen. En ik kan het weten want ik heb na twee jaar nog last van mijn verdraaide knie en een paar los zittende tanden. Afijn de vering bleek in orde alleen het asfalt was harder dan haar hoofd, knie en schouder dus werd ze gedwongen tot een aangepaste training in volledige eenzaamheid. Op mijn programma stond volgens Pieter zes keer duizend met vierhonderd rust maar aangezien mijn gynaecoloog of orthopeed of weet ik wat voor peed of loog mij liever op de bank zag hangen heb ik de rondjes maar met twee duizendjes ingekort en dat ging naar mij idee wel goed tot ik vanmorgen wakker werd en uit mijn bedje moest stappen voor de dagelijkse verplichtingen. De pijn in mijn knie viel wel mee want daar leef ik al twee jaar mee maar de spierpijn na twee weken rust is lastiger overheen te stappen. Voorzichtig de trap af en de laatste treden in slow motion om dan langzaam op gang te komen met een bak koffie en de krant van woensdag. Daarna naar mijn werk waar ik de hele ochtend heen en weer moest lopen om betonnen platen van twee ton te verplaatsen met medewerking van een eigenwijze kraanmachinist. Volgens mij had ik voor negenen al vijf kilometer gelopen en mijn zere spieren werden eindelijk wat warmer maar toen moest ik ladder op en af om wat oud hekwerk te slopen waarbij je toch weer andere spieren gebruikt dan met lopen. tussendoor moest ik af en toe mijn knieschijf recht leggen anders kwam ik niet hoog genoeg op die ladder. Waarom gaat een mens in zijn vrije tijd hardlopen, om de volgende dag strompelend de kost te gaan verdienen? Nou gewoon om weer een beetje conditie op te bouwen en een beetje aan je sociale contacten te werken dus donderdag ben ik weer van de partij want een beetje pijn is best wel fijn. Tot morgen dus
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.