hectoliters bieâh en wèn
Na een onwijs( goede) voorbereiding…. (hectoliters spa geel) op het jaarlijkse trainingsweekend begaf ik mij vrijdag in de avondspits richting Oterleek. Een pittoresk gehucht onder de rook van Arnhem? Of was het Alkmaar? Nou ja maakt niet uit want na een klein uurtje knallen kwam ik aan in ons onderkomen voor de komende drie dagen en nachten. Waar we onder begeleiding van hèèèl ervaren trainer(sters) een weekendje stokslagen zouden krijgen om onze toch wel erbarmelijke conditie wat op te vijzelen. Nadat alle tig atleten waren aan komen waaien konden we na het nuttigen van de eerste liters Bieâh en wèn, aanvallen op de gebruikelijke bak hondebrokken aangelengd met liters zelfgeopende blikken soep van de plaatselijke Spar uit Noord Holland. Daarna was het tijd voor koffie en de gebruikelijke avondwandeling en een wandeling in die regio komt meestal neer op een retourtje heen en weer op dezelfde route omdat je anders te ver om moet lopen. bij een paar molens aangekomen begon de trend van het weekend zich aan te melden. Tegenover de molens stond een groot mooi gebouw met hele grote ramen waarvan wij dachten dat het wel een nachtclub of house off fun moest zijn. Na een rond vraag van enkele (dames) werd dat beaamt door de gasten die buiten stonden te roken. Terug in de bietenhaven (zo heet dat onderkomen) was het tijd om de dorst te lessen en de spieren wat los te werpen op een door omroep MAX georganiseerde ouderwetse sjoelbak. Ik niet want ik moest dit weekend mijn reputatie wat opschroeven. Een paar uurtjes herrie bieâh en wèn slempen begon de eerste nachtrust. Voor mij boven in de nok van een stolpboerderij op zolder ergens tussen een doolhof van trappen die overal uitkwamen behalve waar je net moest zijn. Shit verkeerde deur !!. zaterdagochtend werd er getraind in de bossen van skoorl zoals ze het in het westfries uitspreken onder het gezag van trainster Agnes en trainert Mâghtin. Na liters lui zweet en zwabberende benen konden we na terug te zijn gereden even lekkâh douchen en ons klaarmaken voor de middag-aktivietèd. Dat werd varen in een diesel-uitwalmende fluisterboot die ons volgens Agnes naar het centrum van Arnhem zou brengen. Een man had andere plannen en ging op de fiets naar de stad. Voor ons zou dat een lange vaart worden maar gelukkig pleegde de kapitèn een coup en dumpte ons in het haght van Allukmâh waar we een uurtje mochten vertieren om daarna blauwbekkend terug te varen. In Alkmaar liepen we met de hele groep door een nauwe straat waar de dames hèèel schaars gekleed waren, als je het al gekleed mocht noemen. De mannen keken natuurlijk uiteraard niet de ogen uit hun kassen en liepen met het kwijl op hun lippen. Onze deftige atletes keken vooral niet of naar de lucht. Toen we de roze buurt verlaten hadden liepen we onze eenzame fietser tegen het lijf die andere plannen had dan wij. De dames gingen een toeristische route lopen langs de Blokker en H&M en de mannen gingen de kaasmaght bezoeken in de eerste de beste kroeg. Na een uurtje hadden we een rendez-vous waarna we de boot weer gingen opzoeken. In plaats dat de voorste lopers een straat verder in liepen, werd wèèr gekozen voor die gezellige roze winkelstraat vol werkneemsters uit het oostblok. Want dat had schijnbaar toch een diepe indruk gemaakt op menigeen in de groep. Toen we blâu van de kâuh terug waren in de boerderij werd na het nuttigen van een tankwagen èskâud bieâh besloten dat we in de gouden karper in Ursèm een lekker hapje te gaan eten. Dat leverde weer een avondwandeling van een uur heen en terug op. Waarna we weer wat omroep MAX spelletjes moesten doen. De andere groep hield het rustig en werden verast door een verhaal over een dieetboek met vele beloften en enkele moppen van onze senioratleet. Na wèèr hectoliters bieâh en wèn was het bedtijd en na een goede nachtrust en een lekkâh ontbijtje was het tijd voor de tocht der tochten…. de jaarlijkse puzzelloop. Waar iedereen zich het hele jaar suf voor getraind had kon nu in de praktijk gebracht worden. Vijf groepen van vijf atleten moesten raampjes tellen (weer die ramen) en je benen zûah lopen op die lange polderwegen, opdrachten maken en puzzels oplossen. Ter afsluiting moest een Limmerick gemaakt worden die met voldoende punten doorslaggevend zou zijn voor de uitslag. De ploeg van King Richard de eerste werd uiteraard nr 1 dankzij de rijmtalenten van onze jongste atleet Micha.
Een kwieke loper in Oterleek
die liet zijn varende vrienden in de steek
per fiets verliet hij de(bieten) haven
richting een andere-enclave
voor zijn uitspatting van de week
Klap klap klap. Na de uitreiking van de eremedaille moeste er weer gebunkerd worden want de duinen van skoorl moesten bedwongen worden met een mountainbike. Een prachtig mooi en zwaar parcours met vele beklimmingen en afdalingen dat door de helft van de groep bereden werd. De andere helft gingen vogelspotten in dezelfde duinen. Teruggekomen bij de start gingen we weer huiswaarts naar de bietenhaven waar bleek dat de deur op slot was en de sleutel binnen op een schaaltje. Gelukkig bevond zich in de groep een ervaren
goedgeschoolde insluiper die met een geleende ladder de slaapkamer van een dame die onder aan de ladder stond betrad om via allerlei geheime deuren en trappen de koukleumende fietsers binnen te laten. na een warme douche en weer liters èskâud bieâh en evenzoveel wèn was het tijd voor het laatste avondmaal en afscheid van de eerste vertrekkers. De chili concarne had het gewenste effect tijdens de laatste etappe van een geweldig gezellig weekend in Oterleek. De geest is dit jaar in de fles gebleven al waren alle flessen leeg. Tot Dinsdag
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.