een spartaanse douche
Code oranje een dag te vroeg
Dinsdag hing de dreiging in de lucht van een zware depressie boven Nederland, het zou vreselijk gaan regenen en weet ik wat niet. Code oranje werd er afgegeven . nou weet ik wel van de afgelopen jaren dat dit meestal wel meevalt dus what evâh we kunnen toch gewoon gaan trainen, dacht ik. De eerste regen was van de afzeggingen van watjes die bang zijn van een beetje water. Nou heb ik de afgelopen jaren wel eens een buitje gehad tijdens de training maar over het algemeen is het tijdens de training droog. Al gaat het vaak wel weer regenen als we naar huis fietsen. Dus wat mij betreft gaan we gewoon trainen. Code oranje is woensdag pas als al die debielen links en rechts in een oranje golf in Duitsland heen en weer lopen door de straten van….. Berlijn? Volgens mij. Of in Hamburg? What evâh. Wij gingen dus gewoon trainen want het was nog droog, ondanks alle waarschuwingen was er nog een redelijke opkomst van zeven die hards die niet bang zijn voor een druppie water. Dat druppie werd wat meer rond zeven uur. Een kleine tsunami, dus even wachten was het advies. Na vijf minuten werd de regen wat minder en de onweersbui viel ook mee ,dus op naar sportcampus om daar de warming up onder de fietsenstalling te doen. Links, rechts tussen de fietsrekken door. Begint dat gedoe hier ook al van dat links rechts!! De regen bleef maar door gaan maar we werden gewoon aan het werk gezet door Agnes. Een soort piramide en dat 2 keer. In het begin zoveel mogelijk plassen ontwijkend maar dat had weinig zin met mij in het team. Het was uitermate geschikt weer voor een Spartaanse douche. Door middel van
lekker in de plassen stampen want we waren toch al nat. Wat het weer minder leuk maakte want als je al nat bent dan is het effect minder irritant. Die Spartaanse douche is nog een erfenis van een duintraining met een vergelijkbaar weer alleen was de regen pis-lauw en des te leuker want niemand gaf meer om een paar spetters. Na afloop van die training moesten we nog een keer een sprintje trekken naar de zeereep en weer omhoog naar de Saf . dat weer dus naar de zeereep en voor mij een dip in het lauwe zeewater en al snel werd ik gevolgd door de rest van de lopers. De Trent was gezet. Vandaag in het Zuiderpark werd weer een vergelijkbare training. Als zeven verzopen katten begaven we ons naar de kantine en aangezien het nog regende was de gebruikelijke douche zinloos, dat kon beter thuis gedaan worden. Tot blogs
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.