Veteranen onder elkaar
Het was zaterdag Veteranendag en de bedoeling was dat we daar even een kijkje gingen nemen maar door allerlei andere verplichtingen is het daar niet van gekomen. Wel wat vliegtuigen gezien en gehoord maar dat telt niet. Dus s‘avonds maar even de samenvatting bekijken. De aandacht lag dit keer weer wat meer op de veteranen onder de veteranen. Een van hun had de bom op Nagasakie overleefd en mocht daarna nog even stoeien in Nederlands Indië als blijk van waardering, en dat had ie ook nog overleeft. Nou ie bijna op sterven na dood is krijgt ie eindelijk zijn erkening van Meneâh de voâhzittâh. Niet dat die er wat aan kan doen, maar toch. Een ander zat zonder gebit wat te mummelen en weer een ander miste wat ledematen. Maarrrr!!!! ze zouden vandaag hun speltje krijgen van een gâgtuh afgevaahdigte van Meneâh de voâhzittâh himselluf. Met de worden; ut hep zène kaunekluke haughèd behaag dat u uw been heef verloren maar….. hebben jullie mijn been gevonden? Vroeg die pootloze. nei u krèg een lintje van de riddâh van auranje nasâh.” Nou ik had liever mijn poot terug” zei die veteraan. “kijk wel uit dat je me ook niet nog eens lek prikt want dat is ze in Bosnië ook niet gelukt”. “Drama”, heb ik me leven gewaagd, moet ik ook nog ieder jaar in de rij hinkelen langs een handvol bobo’s voor een vetleren medaille. Geef die maar aan die tandeloze Toon hoor. Gelul natuurlijk, ik heb waardering voor alle mannen en vrouwen die zich voor ons hebben opgeofferd in welke gevechtssituatie dan ook…… . dag twee was het tijd voor het jaarlijkse modderworstelen op Parrukpop. En ik als veteraan van de eerste dag moest er weer naartoe. Dit keer editie 2017. Het was wonderwel droog (dat is vaak niet zo) toen we thuis wegreden en ; ja hoor het begon wat te spetteren, spetteren, spetteren. Gelukkig had ik nog twee poncho’s uit de kast gegrist die we in de vorige edities niet nodig bleken te hebben. Die van Syl was zo uitgepakt, maar die van mij zat zo aan elkaar verkleefd (werkwoord voor Ton) dat ik gelijk al de gaten erin trok. Gelukkig werd het daarna droog, dus uit dat onding. Toen we eenmaal gesetteld waren en gehoorgestoord door de band Dool naar een volgend podium strompelden kwam de halve Fam in zicht. Even door naar het Haagse podium voor de Band G.O.D. waar we twee Spâghtâh holigans boven het publiek zagen uitsteken M&M zal ik maar zeggen. G.V.D. wat een tring!!! Herrie. mâh wel Lekkâh. De rest kon me eigenlijk niet zo boeien maar het werd al met al een lekker dagje recreëren In plaats van me het schompus lopen in Voorburg. Tot dinsdag
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.