THE STONES SESSIONS
I see a red door and I want it painted black
No colors anymore I want them to turn black
I see the girls walk by dressed in their summer clothes………… dit nr doet mij altijd aan mijn
I Ihave to turn my head untill my darkenes goes dierbaren denken die er niet meer zijn
I see a line of cars and they`re all painted black
with flowers and my love both never to come back
behalve een (passie) voor hardlopen heb ik ook een passie voor muziek. Die passie voor hardlopen nadert gestaag een einde aan het intensief trainen om mijn lichaam en mijn conditie toch op peil te houden. 67 jaar, bijna een jaar met pensioen en allerlei kwaaltjes helpen mij een handje om het wat rustiger aan te doen. En weer wat meer naar een concert of festival te gaan. Waar ik vroegâh, een diehard Stones fan, was is mijn keuze van muziek alle kanten uitgeschoten. Van de ouderwetse oer-rock naar de prehistorie van de Blues. Van het harde Race against the machine, Limp bizkit, metallica. Naar het wat rustigere Radiohead, U2 en ga zo maar door. Het aanbod is onbeperkt en gevarieerd. Gisterenavond was het tijd voor weer eens wat Rolling Stones muziek in het/de Rèswèkse schâhburrug. Schouwburg? Stones? wat gaan we nou beleven? Ik ben eigenlijk gewend om buiten in de openlucht, vaak in de regen of de brandende zon te staan genieten van lekkere herrie, maar in een schouwburg? We zullen wel zien. Binnen gekomen zag ik veel kale koppen, grijze haren en zelf rollators en krukken. Dat is waar ook, de die hard Stones generatie is ook een dagje ouder geworden. Wat een luxe, met pluche beklede stoelen. Een pauze halverwege d
e voorstelling en een gratis bieâhtje. Wat krijgen we nou? De band ( Stones Sessions)speelde Rolling Stones van vier belangrijke albums uit de jaren 60 en 70. Baggers Banquet uit 1968 met Sympathy for the devil, no expectations, parachute woman, natuurlijk het rauwe street fighting man. En van het album let it bleed 1969. Met het mooie gimme shelter, en het aan Brain Jones opgedragen You Can`t always get what you want, en let it bleed en het door Keith gezongen You got the silver. Daarna kwam het album sticky fingers aan de beurt met “brown sugar (daar begon de avond mee) wild horses daar heb ik leuke herineringen aan( die hou ik voor mezelf), Can’t you hear me knockin’ dacht ik? Ben Haas als fan uit de prèhistory als ik fout zit corrigeer me dan, Forgive me when I’m wrong. Het rustige junky nummer sister morphine. Daarna kwam exile on main street aan de beurt met tumbling dice, happpy, en ik zal ongetwijfeld een paar nummers vergeten zijn want als Stones Fan op leeftijd gaat het geheugen iets achteruit. Dus een lekker avondje, samen met Ton op een donderdag avond waarop normaal
getraind moet worden. En jezelf in het zweet lopen. Nu opeen pluche kussen zonder gehos en gespring alleen maar handen klappen. The Stones sessions is een aanrader als ze weer in de buurt zijn. Als we het wilden mochten we nog een spa geel wegtikken met de band. Maar ja, voor hardlopers op leeftijd is het vroeg bedtijd dus op de fiets naar huis (dat is het fijne van een muziekavondje in de buurt, je ben snel weer thuis. Nog even wat muziek opzetten en met het geluid van de TV uit, nagenieten met een lèkkâh flesje lentebock in de herfst van mijn leven.
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.