Na zo’n weekend zoals we net achter de rug hebben, ligt voor mij de lat meestal erg hoog om een blog te schrijven. Van alle kanten worden er ideeën aangedragen om over te schrijven maar ik moet wat in mijn hoofd hebben dat de topper van het weekend zou moeten zijn. We zaten in het pittoreske dorpje Achterveld, waar ik tot voor kort nooit van gehoord had maar het staat nu op de (mijn) kaart dankzij een schuimend weekend. Achterveld ligt vlakbij Leusden ( waar ligt Leusden ook alweer) vlakbij het wolven territorium waar mijn vorige onzin verhaal over ging.  En vlakbij Barneveld dat gehucht waar de kippen vandaan komen, ja de Barnevelders dus. De hele opzet van dit weekend met sportieve mensen is ochtends te trainen. En s`avonds de glazen vullen met blond schuimend bieâh. En dat onder leiding van een trainer en 2  leden van de organisatie die het zooitje een beetje in het gareel probeert te houden, wat soms wel lukt maar vaak ook niet.  Marlon en Sjoukje waren met mij meegereden en bij aankomst besloten we met wat anderen om een stukje te gaan mountainbiken. Niet zo ver want zaterdag middag zouden we ook een parcours gaan rijden. Dat werden ongeveer 20 km over vlak terrein in de buurt. Daarbij kwam de eerste technische mango al aan het licht met de tandwielen van Arnold’s fiets. Dat werd opgelost door de plaatselijke fiets winkel. Albert nam gelijk de kans waar om zijn remmen te laten oppoetsen dus die waren verzekerd dat ze de rit van zaterdagmiddag aan konden. Eerst was het tijd om in onze B&B de rest van de laatkomers te verwelkomen en aan te vallen op stokbrood en soep. Daarna was het tijd voor de traditionele avondwandeling. Om een lang verhaal een beetje in te korten gingen we terug om (wat)  schuimends te drinken en voor sommigen wat te lezen of een spelletje te doen met de rest. Dit jaar geen bejaardenplank, geen biljart. Maar een potje 21en  en andere spellen. De buikspieren trainen kwam ook langs want we hebben veel gelachen tot diep in de nacht. Deze keer geen wolven gezien maar we hadden niemand met een rood kapje bij ons en geen hondje dat wel wat weg had van een cavia. Rond half 3 was het stil op enkele luidruchtige snurkers na. Dit was dus dag 1

Dag 2 … ik moet me vergissen maar heb de wolven in de verte horen huilen, of heb ik weer gedroomd? Rond half 8 werd ik wakker van het rumoer in de huiskamer, de eerste mensen waren al vroeg op Richard had de tafel al gedekt dus we konden gelijk aansluiten. Maar waar was het brood? Er lagen wel wat broden op tafel dat bleek Bruce lee-brood te zijn of zoiets, daar wordt je sterk van. Nou ik had na 1 snee al genoeg dan maar wat koffie zonder schuim  dat was deze ochtend nog wel te hachelen klokslag 9 uur moesten we verzamelen want de training was een stukje rijden naar een mooi landschap. Daar werden we door Trainer Richard doorheen gejaagd. Hier waren verder geen bijzonderheden al liepen sommigen (waaronder ik) de kantjes er wel af. De temperatuur was een stuk lager dan we gewend waren in Zuid Holland maar dat is een voorbode van een mooie zonnige dag en dat werd het ook. Na de training weer naar onze B&B voor de lunch met musly brood. Ik weet niet hoe je dat schrijft maar zo smaakt het ook. De koffie werd steeds slapper. Dus zo snel mogelijk de fietsen starten en aansluiten voor een parcours op fiets afstand. Voor anderen een relax fietstochtje. Voor mij en wat koekwauzen de hel van Leusden trotseren op de mountainbike in het wolven territorium en dat was voor sommigen o.a. ik best wel pittig. Veel wortels en diepe sporen , veel klimmen en diep dalen. Meestal verticaal voor mij en enkele anderen ook horizontaal oftewel liggend. Ik maakte 1 keer een salto wat mij  alweer een  pijnlijke rug opleverde schuim op mijn lippen, wat schaafwonden en 1 keer in een heideveld maar dat was een zachte landing en de hei stond niet in bloei dus geen schade. Sjoukje Elvy en ik haakten af toen we 3 kwart hadden gereden en trapten terug naar de B&B in Achterveld. De dames reden op een lekker tempo terug en de afstand tussen hen en mij werd groter en groter. Met schuim op mijn mond was gelukkig de finish in zicht. Ik ging snel douchen om daarna in het heerlijke middagzonnetje na te genieten van deze barre fietstocht en een lekker schuimend bieâhtje  en zakken vol chips. Kilo’s moesten er aan komen dit weekend, dat moet wel. Sommigen gingen even horizontaal en anderen bleven zo lang de zon scheen lekkâh buiten zitten. Daarna was het weer  zover om wandelend naar een restaurant waarvan mij de naam even is ontschoten, te lopen. Maar met een vriendelijke bediening. Toen alles naar binnen was geschoven was er nog een toetje dat voor Richard en mij uitdraaide op een ARI’s koffie. Waarna het gros van de lopers terug gingen naar de B&B. Met een select groepje bleven we nog even hangen voor sommigen een cocktail voor mij een bieâh met een dikke schuimkraag dat dan wel weer. Maar de klok liep verder en ondanks dat de locale jeugd ons smeekte om te blijven besloten we toch naar de B&B te gaan om voor de avondklok binnen te zijn want dan komen de wolven langs op zoek naar prooi. En een sappige hardloper gaat er wel in. Thuis gekomen werden de kaarten weer getrokken dit keer voor een potje 31en en  voor weer een sessie buikspier trainen met kramp in de lachspieren dus dat zat wel goed. Ook Elvy en Ferwin die hun eerste trainingsweekend meemaakten haden pijn in hun lachspieren en zijn tot het einde opgebleven net als enkele anderen. Het schuimend bieâh smaakte goed evenals alle wèn en frisdranken. Volgens mij tikte de klok 2 uur aan toen we ons hoofd te rusten legden. Morgen …………. Dag 3 alweer

DAG 3….. begon met slappe koffie  en cappuccino zonder schuim en in allerijl  geritseld echt brood zonder ongein erin. Dit keer stond er een puzzeltocht in het programma uitgezet door Simone van de organisatie. Om het verhaal niet te lang te maken want ik zit al bijna dik in de 2 A4 tjes . Er was geen discussie over de eindstand mogelijk wat aan het eind weer volkomen werd genegeerd. De opdracht was 10 km lopen en onderweg door middel van foto’s die we meekregen , de locaties traceren en opdrachten uitvoeren. De punten werden bij de punten van de pubquis die zaterdagavond door Albert georganiseerd was en mij even ontschoten is (sorry Albert ik vond het een goede opvulling voor een stelletje leegschedels) inclusief ikzelf mijn geheugen heeft al na een dag geen opslag meer. Maar uiteraard was er na de puzzeltocht een heleboel consternatie en discussie over de uitslag over onbenullige dingen. Een selfy met de groep had eigenlijk niemand gemaakt want IPV daarvan waren het allemaal saampies. Dus maak niet uit. Het meedoen was leuker dan het winnen, al had ik bijna geen voeten meer over. De winnaars kregen een kofferlabel en een door hen zelf geregelde voetreis naar zuid Afrika. Zo daar kwam ik dus mooi mee weg. De middag mocht door iedereen zelf ingevuld worden en al was ik eerst van plan lekker in de B&B te blijven ging ik toch nog maar even wat doen, anders moest ik verplicht voetbal gaan kijken. Gelukkig waren onze nieuwelingen Elvy en Ferwin zo aardig om mij op sleeptouw te nemen om een stukkie te gaan fietsen richting Leusden want een MTB parcours zag ik even niet zitten. In Leusden dronken we een schuimend glas bieâh die Ferwin afrekende want mijn pas had een storing (bedankt Ferwin) daarna fietsten we weer met de nodige omwegen terug naar de B&B om daar in het zonnetje Met wat schuimend vocht en wat wén de middag af te ronden en het eten op te maken dit keer door een grote schare dames die niemand in de keuken dulden die er niks te zoeken had De WRAPS op recept geregeld door  Simone smaakten heerlijk en was eens wat anders dan de gebruikelijke spaghetti de wraps werden allemaal naar binnen gewerkt en het werd tijd voor de eersten om huiswaarts te keren na het afscheid was het tijd om de vaat en de andere dingen op te ruimen en dat ging vrij vlot alleen de vaatwasser begon plotseling hevig te schuimen en al snel wisten we wat de oorzaak was. Ik noem geen naam van de veroorzaker van al dat schuim  maar het waren er meer dan 10. Zo zie je maar weer vermensen is gisselijk. Genoeg daarover want de hele blog staat in het teken van schuim en het is al zo’n lang verhaal . het werd tijd voor de koffie die nog steeds nergens naar smaakte en al snel kwamen na het  voetbal de eerste spellen weer op tafel. Weer werd dat 31en voor een select groepje en hierbij kwamen we er achter dat het spel overcompleet was. Maar dat mocht de pret niet drukken. Het was een flink stuk rustiger aan gezien bijna de helft van ons naar huis waren gegaan. Rond 12 uur was het gedaan met de spellen en iedereen zocht de lakens weer op met in het vooruitzicht de volgende nacht weer in zijn /haar eigen bed te slapen, of misschien bij de buurvrouw/man, maar daar weet ik niks van. Maandagochtend werden de bedden afgehaald en de lakens op een grote hoop gegooid. Hebben we eigenlijk nog het gehuil van wolven gehoord? Nee na de eerste nacht was het voorbij, ik denk dat ze ergens anders op de Veluwe op een lekkere hertenreet zaten te Kouwen. De terugweg ging weer vanzelf en nadat ik Sjoukje en Marlon had afgezet bij hun huis ben ik zelf thuis op de bank gaan zitten tot er een app binnen kwam van Elvy en Ferwin  of ze hun spullen alvast konden komen halen die hadden ze aan mij meegegeven omdat ze hun fiets op de trein wilden zetten en dat is niet handig met een zware tas. Als beloning kreeg ik een verrassing om mijn kroonjuwelen in het schuim te zetten in de vorm van geitenmelkzeep, misschien dat de wolven hier ook lucht van krijgen maar die zijn hier niet, die lopen verder de Veluwe af te schuimen  op zoek naar roodkapjes en kleine hondjes, Oké  nog even doorzetten en daarna lekker languit op de bank  even mijn luiken dicht. Na een heel lang verhaal maak ik er nu een einde aan (het verhaal bedoel ik hoor) …..tot blogs

P@ulus             ik heb Achterveld per ongeluk omgedoopt naar Achterberg sorry hier voor Achtervelders