Leeg
Op een gegeven moment is het gewoon leeg in je hoofd en weet ik niets meer te bedenken om in/op? onze blog te schrijven. Nou zullen de meeste wel zeggen “vind je het gek met zo’n leegschedel”. Maar er gebeurd momenteel op hardloopgebied niets meer met mij door die behoorlijk vervelende peesplaat-ontsteking en om jullie nou de hele tijd lastig te vallen met de perikelen op mijn werk, nou nee. Vanaf de eerste duintraining in mei heb ik nu al niet meer hardgelopen en probeer mijn conditie een beetje op peil te houden met wat fietsen en Mountainbiken. Niet te veel offroad maar vooral over asfalt en niet over te risicovolle mountainbike parcoursjes. Door deze niet frequente fietstochtjes valt het gewicht dat ik aankom nog wel mee (1 kilootje), Ook dankzij mijn fysieke werk waar ik wel de hele dag aan het lopen en tillen ben. En daardoor ben ik nog steeds de bezitter van sixpack alleen zit het nu wat beter verpakt dan een half jaar geleden. Mijn ritjes moet ik door de weersomstandigheden beperken tot de vrije uurtjes in het weekend omdat fietsen in het donker (met licht) niet zonder risico’s is. Op de fiets merk je pas hoe vogelvrij een weggebruiker op twee wielen is. Automobilisten die totaal geen aandacht hebben voor hun mede weggebruikers en die als ze niet aan het bellen of aan het appen zijn (ze zijn met van alles bezig behalve autorijden) gewoon doorrijden als ze rechts of linksaf slaan. En als het de automobilisten niet zijn dan zijn het wel de obstakels die je tegenkomt op fietspaden van vuilnisbakken, fout geparkeerde auto’s. tot wegafzettingen die voor geen meter duidelijk zijn over het te volgen parcours. Mijn aanvaring (op mijn scootertje) met een soort onverlichte bussluis waar geen verplichte rood witte palen op stonden en die vol met gevallen blad lag is daar het levende bewijs van. Gelukkig ben ik daar redelijk goed vanaf gekomen maar ik vermoed dat door die klachten toen de hele ellende is begonnen want als ik m’n linkerknie wil ontzien dan gaat mijn rechterbeen meer voor zijn kiezen krijgen, waardoor ,bla bla bla. Ik word ook een dagje ouder natuurlijk en dan moet je het natuurlijk wat rustiger aan gaan doen maar om nou de rest van mijn leven de bank met mijn achterwerk op zijn goede plaats te proberen houden daar bedank ik voor. Maar fysiotherapeuten, podlogochumerds, en andere zakkenvullers ten spijt ik kan nog geen drie meter hardlopen zonder er de zelfde dag weer voor te moeten boeten dus… tot blogs maar weer.
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.