AV Sparta / Blogs / Paulus / Herman als kapitein iglo

Herman als kapitein iglo

Het is weer duin trainingsdag. Een activiteit waar ik de laatst tijd niet lekker kan meekomen. Nee dat is eigenlijk een hoop gel#l want dinsdag lukt het mij ook al niet. Dus vanavond maar weer kijken wat ik eruit kan trekken in de duinen. Ik was ingesteld op een training van Richard die ons altijd de verkeerde kant uitgestuurd. Dat laat ik me vanavond niet gebeuren althans dat was mijn plan, maar wat bleek de trainert van de dag was Herman die verkleed als kapitein Iglo de zweep erover wilde halen. Drie minuten voor zeven rende Herman ineens de fietsenstalling in achter de snackshop. 3 minuten is voor sommige een deadline die ze vaak net niet halen. (op tijd gaan fietsen is misschien een idee) maar oké Kapitein Iglo liep in zijn eentje dus de stalling in en wij dachten die gaat even aftappen en daarna kunnen we beginnen, maar het was denk ik de bedoeling om er achteraan te rennen. Dus Herman had het op het verkeerde spoor zetten van Richard overgenomen, nou dat beloofd wat. Na diverse onnodige oefeningen bij de egelopvang ging het weer mis. Hekje links , hekje rechts, pad rechtdoor pad naar rechts. Volgens mij lag de aandacht bij de meeste lopers  bij Femke Bol en een groot gedeelte van de groep liep richting zee, maar dat was niet de bedoeling . tja er staan ook meerdere hekjes. Dus een drone werd ingezet om de groep weer in de juiste koers te zetten. Bij de egelopvang ( moet je nooit doen , dat opvangen) het pad volgen en door lopen richting Kékduin tot je weer een hekje tegenkomt en daar wachten op de langzame lopers die kwebbelend achter ons aan kwamen. Even dacht ik het gaat weer niet lekker met mij, maar langzaam kon ik wel steeds meer aansluiten. Kon hé, dus rustâgh an. Op weg naar dat hekje zagen we de rest al staan te wachten op ons. “door het hekje het zandpad naar boven en weer terug naar beneden, en dat 3 keer”. Nou Herman dit geitenpaadje is 50cm breed dat wordt dringen voor de lopers” zei ik. “ja bij de volgende opdracht zoek ik een breder pad uit”. Nou dat volgende pad was nog smaller en steiler dan de vorige en ik kneep ertussenuit om de hoge top te beklimmen. Daar zat een gezin te eten (leuk idee) en de vader van het gezinnetje wilde mij net uitnodigen toen de eerste lopers ook boven kwamen, er komen er nog 30 aan dus als je genoeg hebt. Nee laat maar we stinken allemaal naar zweet en ik zie geen douche hier dus bon a petit. Of zo iets petits. Dus einde rust want de zweep ging er weer over richting de cursus omgaan met riet dekken. Riet was er niet dus de teleurstelling was groot. Dan maar een klein rondje om een hééééél lang stukje duin dat door vele werd ingekort want het was meer dan een km lang. Toen iedereen weer bijna bijgekomen was van dit rondje, door naar strandopgang pier 32 waar we drie keer op en neer moesten en zonder pardon gelijk verder naar de volgende opdracht de opgang bij Millers beach. Nee eerst nog even naar boven richting het ongeklede strand en weer terug. Allebei de keren met je broek aan, dat dan weer wel. Toen was Millers Beach aan de beurt en het lukte mij steeds beter , maar na twee keer gooide Herman roet in het eten, ik moest met Agnes omhoog naar de vulkaan lopen en daar op de rest wachten die eerst nog even wat straf kregen. Boven stond een muziekant weer zijn best te doen en weer had niemand geld bij zich om in zijn hoedje te gooien. Nou ja dan moet ie niet zo hoog gaan staan. De training zat er bijna op alleen nog wat rare bewegingen maken en de fluit ging , einde training. “Nou Herman ik dacht dat alleen Richard en Agnes mijn avond konden verzieken, maar jij kan het dus ook” bij deze je wordt bedankt!! Geintje natuurlijk je hebt je best gedaan maar het valt niet mee om 20 of 25 leegschedels in het gareel te houden. Tot blogs ….

P@lus

Commentaren

Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.

De belevenissen van een Haagsche loopgroep

Labels

ma di wo do vr za zo
            1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 31