Gezocht keykeeper
Het zal niemand zijn ontgaan maar het was gisteren dinsdag en dus moest er weer getraind worden. Net zoals vorige week ben ik gisteren weer op mijn scootertje richting Den Haag gereden en dat gaat nu ik een beetje bekend ben op de fietspaden in deze regio, best wel snel. Waar je met de auto meer voor stoplichten, files en andere ongein staat , kan je met een scooter bijna overal langs en door rijden. En alles is nog heel dus met goed weer kan je mij op dit vervoermiddel verwachten. In het Zuiderpark aangekomen stond er een menigte atleten te wachten voor de kantine omdat niemand de sleutel bleek te hebben van dat hok. Trainers op vakantie, kantine beheerder weg, lege schappen, lege ijskasten, wat wordt de toekomst van de afdeling Den Haag van Spâghta? Hoe moet dit verder? Gelukkig kwam steun en toeverlaat van menig atleet Trudie aanfietsen met de sleutel en de code van het alarm om ons te verlossen van het twijfelachtige wachten in het zonnetje en konden we ons zondagse pak verwisselen voor een lekker strak broekie met bijbehorend shirt en hardloopschoenen in plaats van slippers. Ikzelf hijs me liever in een iets wijdere broek en een singlet in plaats van zo’n strak aardappelzakje en dito shirt dat loopt toch wat lekkerder. Na een warming up gecoördineerd door trainer Mâghtin was het tijd voor het echte werk, acht keer vijfhonderd met driehonderd meter rustig dribbelen. Ik nam mij voor om te proberen er drie te doen en dan wat voor mezelf op en rond de baan te swaffelen. Maar van dat swaffelen kwam niet veel van want het ging zo goed dat ik vijf vijfhonderdjes gelopen heb voordat ik de spreekwoordelijke handdoek in de ring gooide. spreekwoordelijk want ik had geen handdoek bij me om door de ook afwezige ring te gooien. Na gedane arbeid is het altijd lekker even uitlopen om via een warme douche (toch een handdoek) weer in een lege kantine te belanden waar ieder voor zichzelf de bestellingen op moet nemen zolang de voorraad strekt en uiteraard afrekenen. Daarbij erop vertrouwend dat iedereen de kassa vult zoals het hoort. Tijdens het nuttigen van een èskâhd bieâhtju voor mij en voor de theeleuten een bakkie heet water waarbij iemand zijn zak in de knoop kwam en bijna scheurde kwam (ik geloof dat ie David heet) met de vraag of er ook dames waren van rond de 21 die misschien een relatie zochten. Bijna alle dames logen natuurlijk over hun leeftijd maar niet om een relatie te krijgen maar omdat ze dat altijd doen.” Ik ben 32”, “nou ik schatte je toch minstens 31 hoor”. “Ik ben 44”, ja dat zal wel , volgens mij ben je 43”. En ga zo maar door. Al met al een goede training en een leuke afterparty al zal er wel een oplossing gezocht moeten worden voor dat gedoe in en rond de kantine en het openen van de kleedkamers. Tot Dinsdag…..
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.