Een knolletuintje
Ik stond vandaag in ons nieuwe moestuintje de slastekjes en de snèbonûh in de grond te trappen (want dat moet van jattie Klènsma) als bijdrage voor mijn karig AOW-tje dat wij in de toekomst krijgen. Ik dacht dat ik beter nu alvast kon beginnen met tuinieren dan weet ik over tien jaar hoe het moet met zo’n knolletuin. We hebben gelijk ook maar twee grote vriezers besteld want tien jaar groenten verbouwen dat levert ruim voldoende handel op om onze AOW crisis door te komen natuurlijk. Misschien kunnen we dan zelfs een groentehandeltje beginnen met ingevroren prè, diepvries snèbonûh, wochtels , knolrapuh enzâuvoght. Al zal de belastingdienst daar ook zijn graantje van mee willen pikken. Dus graan wordt niet verbouwd in onze tuin. Wij blij en Klènsma haar zin. Hoewel? Ik kan nou nog redelijk uit de voeten (in ieder geval beter dan zij) maar stel je voor hoe zou ik dat op moeten lossen als ik zelf geen schop meer in de grond krijg? Een goedkope Bulgaar of een Poolse ZZPer het zware werk laten doen misschien? Maar nee dan verdwijnt onze oude dag voorziening regelrecht naar het Oostblok. Hoe zou Klènsma dat zelf oplossen dan? Ja die is natuurlijk lid van de tweede kamer die hoeft niet na te denken over haar oude dag want dat zal wel goed geregeld zijn voor zulke idioten. Die laat haar groenten gewoon bezorgen door de grootste kruidenier van Nederland. Probleem opgelost en AOW-èskast wordt vanzelf gevuld voor haar, wij moeten zelf maar zien hoe we dit oplossen……. Gisterenavond heb ik voor het eerst sinds meer dan een jaar een training meegelopen en dat beviel mij wel goed. Een voorzichtig begin bij trainster Agnes was mijn plan en rond kwart over zes ben ik met de auto naar het Zuiderpark gereden want fietsen is me net te ver en daar was het opvallend stil nog. Richard zat in zijn eentje buiten te wachten op wie er allemaal komen zouden. Ik pakte de sleutel van kleedkamer 1 waar ik al zo lang niet meer was geweest en bij het binnenkomen stapte ik op een oude mat van het hoogspring kussen volgens mij en aan de kledinghaken hingen nog meer andere martelattributen. Wat was hier gebeurd? Is onze ruime kleedkamer verbouwd tot SM kamer of heeft iemand er een opslag ruimte van gemaakt? Toch niet de bedoeling van een kleedkamer volgens mij. Na een warm welkom buiten door bijna alle atleten en atletes van Spâghta kon de training beginnen. Mijn tijdelijke groepje bleef in het Zuiderpark dus kon ik toen mijn hielspoor weer begon te irriteren lekker afhaken en ben ik met Sandra die ook blessuretijd had terug naar de baan gewandeld. Na een warme douche in een volgestouwde ruimte was het tijd voor een uurtje barhangen in de kantine. Het Bier bleek van nog steeds verkoopbare datum het zat alleen in van die groene flesjes terwijl toen ik geblesseerd raakte de spa geel nog in van die bruine kletsen zat. Ben ik zo lang weggebleven? Nou ja ik ben in ieder geval van plan om het hardlopen te blijven volhouden al sla ik donderdag nog even over om mijn rug de kans te geven om goed te herstellen want zo’n tuintje omspitten is niet niks mevrâutjuh Klènsma! Dus tot ….dinsdag.
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.