De band’n veul mit wint
Trainingsweekend 2019
Het was afgelopen dagen weer tijd voor het jaarlijkse evenement van Spâghtâh, het beroemde Spartaanse trainingsweekend. Dit weekend staat er om bekend dat er bovenmatig lol wordt getrapt en emmers Bieâh en wèn geconsumeerd worden met de nodige borrelhapjes, allerlei variaties chips en knabbeldingen, drop, snoep, pinda’s en weet ik al niet wat een ongezonde hap herrie er wordt geconsumeerd. Oh ja het is natuurlijk een sportweekend, dat zou ik bijna vergeten, dus er werden ook nog wat activiteiten georganiseerd die wat meer met sport te maken hadden. Hoewel zoveel mogelijk naar binnen werken een hele goede discipline vereist slaagden we er niet in om het record van andere weekenden te evenaren, er was verdorrie zelfs wat wèn en Bieâh over toen we vanmorgen de bezem schoon hadden gemaakt. Maar laat ik maar beginnen bij de start van vrijdag. Na de fietsen te hebben opgeladen reden Marlon en ik richting Balkbrug ergens in de buurt van Ommen op de grens van Drenthe en Overijsel, het Reestdal. Na aankomst werden snel de tassen naar binnen gegooid om een slaapplaats te claimen. Daarna de fietsen gemonteerd om met ons rubber de bossen van Drenthe te teisteren. Het was regenachtig maar een beetje mountainbiker geeft niet om een beetje modder. Ikzelf had een paar spatbordjes gemonteerd en noem mij dan maar een mietje, ik was na afloop toch een redelijk schoon mietje. Na zo’n twee uur dwalen en crossen kwamen we weer in de Reesthoeve om na het nuttigen van de nodige tarwe smooty’s (Bedankt Matty voor deze nieuwe benaming) was het tijd om te eten. Het diner was net als vorig jaar een soort vage brij met brood gecreëerd door Sandra en consoorten. Het bleek om linzen soep te gaan en ondanks het uiterlijk smaakte het wonder wel goed en bleef alles binnen. In de middeleeuwen werd je voor een dergelijk brouwsel meestal op de brandstapel gegooid.Na het eten ff een stukkie wandelen wat achteraf geen echt klein stukkie werd natuurlijk want zoals echt hardlopers doen, werd het gewoon verdwalen en een flinkstuk omlopen. Na deze beproeving smaakte de koffie en
daarna de alcoholische versnaperingen des te beter. Hoe verder de avond vorderde werd het steeds rustiger en zo rond een uurtje of twee lag iedereen uitgeput te ronken of wakker omdat de anderen snurkten. Zaterdag begon met een ontbijtje en daarna de belofte van een echte training georganiseerd door Richard, Agnes en…..Simone, die het stokje overnam van Martin die met een blessure had te kampen. Het groepje van Simone ging richting de Reestdalse heide waar ze werden belaagd door rode stieren bedwelmd door de vele paddo’s die daar groeiden. Maar ook deze beproeving werd voldaan beëindigd en we konden snel aanvallen op de potten pindakaas en pakken hagelslag. De middag mocht naar eigen believen besteed worden. Dat werd voor enkele dames shoppen in Ommen, voor een grote groep mountainbiken en voor een select groepje met een fluisterboot door de weerribben varen en daar zat ik bij. Na een flink stuk rijden kwamen we aan bij de locatie aldaar en na de nodige formaliteiten en instructies over bakboord ,stuurboord wenste de verhuurder ons een behouden vaart. De bedoeling was om 3 a 4 uur te varen en daarna de weg terug aanvaarden maar gezien de temperatuur besloten we de korte route te varen want de meeste dames zaten te verefteffen van de kou. Ons boegbeeld was Wieger die toch wel wat gewicht op het vooronder gaf waardoor we minder hard vooruit kwamen. Het boegbeeld van team Ronald en Robert hadden een veel mooier boegbeeld maar toch gingen wij meestal aan kop, maar uiteindelijk was het de mayflower van Esther die het eerst aanmeerde. Archg!!! We waren verslagen en verkleumd . ondanks dat we ze meerdere keren hadden geënterd was mijn zeeroversteam er niet in geslaagd om onze ballast overboord te kiepen en dat boegbeeld of een van de andere twee te kapen waren we verslagen. Archg!!!! Terug aangekomen bij de boerderij werd het weer chips knagen en bier naar binnen slempen en ons klaar maken voor het diner in het restaurant aan de overkant. “Doet u Mèn mââh een diâhmant haas na de Mostâhdsôep”. “Dat is al geregeld meneer”. Na een goed gesprek met twee tafeldames kon ik aanvallen op een toch wel taai diamantje wat mij een gekneusde kaak opleverde wat weer verzacht werd met een lekkâh toetje. Na de terugwandeling mocht iedereen weer zijn eigen avond invullen en naar de klamme lappen verkassen. Deel drie (zondag dus). Konden we wat uitslapen want we zouden gaan survivallen onder toezicht van een echte instructeur en georganiseerd door my room mate Rik. Klauwend en klimmend in de touwen en hangend aan een ladder voldeden we zonder kleerscheuren aan alle opdrachten. Na dat geklauter weer te voet naar de boerderij om te schaften en weer kon iedereen doen wat ie zellef wou of wilde. Ik wilde toch weer fietse om skik te citeren……
.`k trap de fietse deur het buulzand hen op het zandpad tussen Slien en Erm. en as ik dalijk eben in Balkbrug ben dan fiets ik deur
Wie dὄt mij wat, Wie dὄt mij wat, Wie dὄt mij wat vandage`k heb de banden vol met wind, nee ik heb ja niks te klagen, Wie dὄt mij wat vandage `k zoal haost zegge`n, jao `t mag wel zo
Niet voor mij dus want ik gooide de handoek in de ring na 18 km en zocht een terrasje op terwijl mijn fietsmattie’s deur fietse. Na een half uurtje pikten ze mij weer op en na het nuttigen van een portie bittâhballûh trapten wie weer deur. Teruggekomen op de boerderie werd er afscheid genomen van de eerste vertrekkers en konden wij met een uitgedunde ploeg aanvallen op een bordje gevuld met penne en andere ongein. Des avonds noch ene wandelingen nar `t deurp en na wereld verbeterende gesprekken over boerka’s en al die andere lopende onderwerpen hadden we uiteindelijk nog niks opgelost maar wel de wèn en bieâh voorraad wat laten slinken. Bedtijd!!!! Morgen op tijd op want de boer`n gaan weer op drift en dat wilden we voor zijn. Na wat oponthoud op de A 28 kon ik Marlon snel thuis afzetten en een straat verder mijn eigen woonstee betrekken. Nu zit ik mijn blog te bevuilen met een verkort programma van afgelopen weekend, maar ja anders wordt het een lang verhaal
Tot blogs……Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.