Bonsjoer
Zo we zijn weer thuis. Na Een zinloos rondje via Normandië en twee en een halve week in de Pyreneeën te hebben rondgezworven viel mij op dat veel dorpjes Rappel
heten en daarbij ook het inwoners aantal was aangegeven van meestal zeventig of vijftig of negentig inwoners. Rare lui die fransen. Ik heb geprobeerd om onze club tot bovenaan de Pyreneeën te promoten doormiddel van fietsen of hardlopen of gewoon de vuile was buiten te hangen en ben daar aardig in geslaagd want de meeste fransen die mij inhaalden tijdens mijn (zeldzame) trainingsrondjes wezen naar hun voorhoofd alsof ze wilden zeggen “sacrè bleu, wat une imbèciel wie gaat er met deze temperaturen nou sporten”. We zaten in de midi Pyreneeën en daar was genoeg te bekijken als het weer tenminste meezat want als het bewolkt is dan zit je in de bergen echt in de wolken en kan je ver zoeken naar een mooi panorama over de omgeving. Op een mooie dag zijn we naar het Château Montsécur (echt de moeite waard) gegaan waar je een paar honderd metre moet klimmèn om een krotè puinhoop aan te treffen waar de Catharen (who the f#ck zijn dat?) schijnen te hebben gewoond. Toen ze de huur niet meer konden betalen hebben ze die lui maar in de fik gestoken en konden ze schijnbaar geen nieuwe huurders meer krijgen zodat het Château langzaam verpauperde en ik met Syl voor de kat zijn viool op visite kwamen.
Na de lange klim bleek ook nog dat de bar boven gesloten was zodat we onverichterzake terug moesten ploeteren want we hadden nog wat smokkelwaar in de auto staan. Dat was ruïne Eén, er zouden er nog enkele volgen evenals de nodige grotten waar ik me meer thuis voel want ik sta bekend als een neanderthaler. Al duurden de rondleidingen me soms veel te lang. Normaal doen we een camping of vèf aan maar we stonden eigenlijk wel naar ons zin en na twee weken zijn we terug gaan koersen naar het westen en hebben onze tent nog twee nachten opgezet aan een mooi meertje ter hoogte van Limoges . nog een dagje zwemmen en zonnen dachten we maar het meer bleek te zijn vergiftigd door een overstort van een riool dus op naar Nederland waar we onderweg Pukkelpop maar hebben overgeslagen want onze tent was nog nat van de morgendauw van Frankrijk. Nu 4000 Km verder zit ik deze onzin weer thuis te typen (met twee vingers). En bedenk of ik nog even ga trainen……….nee dus
Tot dinsdag maar Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.