Verslag van de Sundown Marathon
Verslag van de Sundown Marathon op 26 mei 2012 in Singapore
Hallo familie en bekenden,
Net wakker na mijn 75ste marathon in Singapore even een berichtje om mijn ervaringen te delen!
Ik had er bewust voor gekozen om zaterdagmiddag pas in Singapore aan te komen. Als het dan slecht zou gaan in de nachtmarathon, dan had ik in ieder geval de jetlag nog als reden. Gevolg is wel dat je aankomt vanuit warm Nederland in benauwd en vochtig Singapore en je lijf protesteert en eigenlijk alleen maar wil slapen en rust wenst. Raymond kwam ik tegen op het vliegveld. Hij landde 20 minuten na mij vanuit Chang Mai. We hebben nu 8 dagen samen vakantie. Na aankomst in het hotel op zoek gegaan naar de start en finish van de marathon. Bleek redelijk dichtbij (5 km). Startnummer gehaald en zijn lekker Mee Soup gaan eten (pasta in bouillon met dunne reepjes bief). Daarna even rust nemen in het hotel en om 23.15 uur de metro gepakt naar de start. Daar aangekomen bleken er nog 28.000 deelnemers op het grasveld en te wachten op de start van de halve en hele marathon. Je kon er in de gezellige chaos over de koppen lopen.
Toe ik aankwam was de 10 KM al weg. Hier namen 17.000 mensen aan deel. De start van de halve en hele marathon was om 00.30 uur. We vertrokken in verschillende groepen. Anders kon het parkoers het niet aan. De start verliep zeer chaotisch. Nergens klokken of (zichtbare) tijdwaarneming. Maar om 00.33 was ik over de startstreep. De tocht was begonnen. Iedere 2 km een drankpost. Enorm veel vrijwilligers.
De eerste 14 liepen de halve en hele samen dwars door de stad. Het was bijna windstil. Gelukkig zijn er hoge gebouwen met valwinden. Die maken het minder heet. Maar niet echt veel, want deze wind is ... WARM. Weinig afkoeling dus. Voelde regelmatig warmtestuwingen. Was wel leuk om zo langs de hoogtepunten te lopen van Singapore.
Na 14 km gaan de halve en hele marathon een eigen route lopen. De halve gaat direct naar de finish, de hele loopt via een bouwput door een park langs het water heen en terug naar een soort Lands End. Hier was wat verkoeling vanuit zee. Dit maakte het redelijk draaglijk.
Bij 25,5 km was het 'draaipunt'. Vanaf dat moment terug naar de stad. Af en toe weerlicht het hoog boven ons hoofd. Omdat je langs de andere mensen loopt zie je hoeveel mensen je achter je hebt. Voor me ze ik er maar een paar. Op 100 m voor me. Leuk om naar toe te lopen. Bij 31 km gaat het hard waaien. Heerlijk windje tegen. Afkoeling gerealiseerd denk ik bij mezelf, als we dit nog 10 km volhouden dan zijn we er. Bij 31,5 begint het zachtjes te regenen. Bij 32 km iets harder, bij 33 km nog harder. Bij 34 km te stortregenen. De weg staat blank. Je ziet de weg soms niet meer en de wind neemt toe. Ook het onweer. Er wordt gewoon doorgelopen. Dus ik ook. Het heeft ook geen zin om te schuilen. Er staan alleen maar bomen en de dichtstbijzijnde gebouwen staan nog minstens 2 km verderop. Langzaam maar zeker koel ik af. Alle zweet spoelt er lekker af. Bij 35 km voel ik mijn rechterkuit verkrampen.
Gelukkig een waterpost. Even gerekt, achteruitgelopen en daarna mijn weg verder gezocht in de stromende regen. Ik haal ondertussen nog steeds mensen in. Bij 37 km voegt de halve marathon zich weer bij de hele. Nog hele groepen wandelen richting finish. De regen wordt minder. Overal plassen. Moeten over een grasveld. Is bijna niet te doen zonder tot over je enkels weg te zakken. Ik blijf hardlopen. Ik kom goed door de moeilijke 39 km heen. Bij 40 km nog over een hoge brug en km 41 lijkt alleen uit bochten te bestaan. Daar doemt de finish op. Zonder tijdklok en zonder regen. De halve wordt weer gesplitst van de hele. En dan is mijn finishvak heel erg leeg. Ik kom als 13de marathonner over de finish streep. Over mijn tijd bestaat onduidelijkheid. De gevallen regen en de hoge luchtvochtigheid hebben invloed op de apparatuur. Ik krijg een papier omgehangen dat ik een potential winner ben. Waarschijnlijk 3de in de masterclasse. Maar dat blijft tot nu toe onduidelijk. 10 minuten nadat ik gefinished ben, gaat het weer stortregenen. Ik heb wacht in het metrostation op de eerste metro. Om 6.30 ben ik weer op de hotelkamer. Einde sundownmarathon, mijn 75e marathon was bijzonder en zit erop!
Groetjes, Machel Nuyten