Verslag van de Sparta Uithofcross
Vanmorgen ging ik op mijn fietsje richting de Uithof voor de tweede cross van het 1vd4 crosscircuit. Het was mistig en behoorlijk koud op de fiets met de wind in het gezicht.
Het verlies van het Nederlands elftal gisteren in de kwartfinales op het wk voetbal tegen Argentinië en de teleurstelling na de verloren penaltyserie (waar Nederland er twee mistte) zat er nog wat in. Het is niet anders.
Via de entree van het wielercircuit reed ik naar het clubhuis van Trias. Dit wielerclubhuis hangt vol mooie wielershirts en bij de entree zag ik al vele spartanen. Als vrijwilliger of gewoon als hardloper natuurlijk.
Even beneden in de kleedkamer de trailschoenen aan trekken, tight aan en het startnummer opspelden en daarna alvast wat inlopen over het wielercircuit met verhogingen en vele bochten. Samen met Marlon heb ik daarna nog een deel van de route verkend.
Nadat de lopers van de 5 km ( met oa ook ex PieMaJo lid Misha die knap als 6e finishte) allen binnen waren was het onze beurt om te starten. De langste afstand zou 2 rondes bevatten van in totaal ongeveer 7 km (volgens mijn Garmin horloge).
Emma, Chris, Simone, Marlon, Geert Jan Mols, Ton, Harry waren van groep PieMaJo vertegenwoordigd en ook het echtpaar Eric en Ellen Melse stond te trappelen bij de start. Na wat bijkletsen begon het vertrek en die deed ik niet al te snel.
Speaker Peter zijn stem schalde over het terrein samen met de sfeervolle muziek.
Nadat wij het wielercircuit hadden verlaten sloegen wij met de grote groep rechtsaf om na ongeveer 250 meter het mountainbike circuit te betreden.
Dit pad vol bandensporen en hier en daar wat boomwortels is redelijk smal waardoor inhalen haast niet mogelijk is. Na wat heuvels stond er rechts een kerstboom met bidons erin als kerstballen. Zouden die bidons met water gevuld zijn? Wel sfeervol gedaan in ieder geval.
Ik rende achter een aantal jongere mensen aan en zocht tevergeefs naar een inhaalmogelijkheid terwijl onderweg bekende vrijwilligers met oa Sandra, Ferwin, Robert en Sjoukje ons hartstochtelijk aanmoedigden. Chris liep op dat moment een plek of drie voor mij maar ik zou hem gaandeweg uit het oog verliezen. Hij heeft goede snelheid in de benen.
Op sommige plekken was er een tweesprong en het was daar goed kijken welke weg de kortste was met daarin ook een aantal obstakels met schansjes of takken. Bovendien lagen her en der velen bruine, gele en rode bladeren die het glad konden maken. De mist gecombineerd met die kleuren maakten het een mooie aanblik.
Eenmaal vlak naast de lozerlaan gekomen waren er ook steilere heuvels waar het uitkijken geblazen was met de afdalingen. Vrijwilliger Robert attendeerde lopers hier op een steile afdaling.
Het tempo zat gemiddeld ronde de 4.30 per km en ja de eerste grote ronde zat er al weer op.
Één van de concurrenten in mijn leeftijdscategorie had ik dit jaar achter me kunnen laten op de bredere open paden en nu was het zaak de voorsprong uit te breiden wat ook lukte.
Toch passeerden een paar andere lopers mij in de tweede ronde. Ik bleef aan het einde van de ronde achter de twee lopers aan lopen en met het circuit in zicht vloog ik (eerst iets te vroeg waardoor ik bijna voor het entreehek in de berm langs de sloot terecht kwam haha) linksaf om mijn machtige eindspurt in te zetten. Één loper haalde ik daarbij in. Moe maar voldaan finishte ik in een tijd van 32:52 minuten.
Marlon die zich wat spaarde voor de bruggenloop een dag later finishte ook in een mooie eindsprint. Bij dit schrijven waren de uitslagen nog niet bekend maar volgens mij hebben Chris, Emma, Simone en Ton ook goede zaken gedaan in het tussenklassement.
Ook alle andere Spartanen die ik niet genoemd heb natuurlijk. Top gelopen!
Ik kan zeggen dat ik weer enorm heb genoten van deze Sparta cross en tot de volgende cross.
Groetjes Master Mattijs.