Op vrijdag 8 augustus zou de 7 van Zevenhuizen plaatsvinden in de provincie Groningen en teamgenoot Ralph en ik wilden die gaan lopen. De loop had ik gepland in mijn vakantie omdat een oude kennis van mijn familie mij had uitgenodigd om eens te komen logeren daar. Zo kon ik beide mooi combineren en ook enigszins herinneringen ophalen aan de boerderij in het pittoreske dorpje Doezum ongeveer 15 km van de startplaats af.

We reden in eerste instantie met de auto van Ralph naar mijn vaders huis in Blaricum om dan weer met mijn vaders auto naar Groningen te rijden. Tijdens deze rit slipte er vlak voor ons een kleine vrachtwagen met oplegger die daarna begon te scharen. Mijn vader week gelukkig op tijd uit en we zagen de chauffeur in de cabine zo achteruit richting berm en in de sloot belanden. Ik besloot om 112 te bellen terwijl wij door reden en na het doorgeven van de hectometerpaaltjes waar het ongeluk had plaats gevonden vroegen wij ons af hoe het verder met de man was afgelopen. Maar de sloot was niet al te diep dus waarschijnlijk was er niet veel aan de hand.

Vroeger kwamen we regelmatig op bezoek toen er nog paarden in de paardenstallen stonden en ik me zeer amuseerde met de speelse honden in het weiland.

Inmiddels is helaas de vrouw van Wim de bas veel te vroeg overleden en zijn zoon heeft nu een eigen gezin gesticht en in de zomertijd nodigt hij vrienden en familie uit om te logeren op de door hem omgedoopte camping de Bas.
Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door een grote logeerhond en Laura het kleine en lieve hondje van Wim. Het hek ging open en daar stonden ook de drie kleinkinderen van de kennissen van Wim die daar op dat moment ook logeerden in de Camper die op het gras stond.

Wim liet ons de luxe logeerruimte aan ons zien met daarin een douche een eigen keukentje met tv en radio en we namen plaats onder de mooie partytent die over de eettafel stond opgesteld. Eigenaar van de camper Remco maakte voor ons een heerlijke pastamaaltijd op verzoek zonder gehakt of zout en peper omdat we over een anderhalf uurtje al van start moesten gaan en het loopt wat prettiger op een maag die een licht verteerbare maaltijd heeft toegediend gekregen.

Er werd gezegd door mijn vader, Wim en Remco dat ik nog wel eens zou kunnen winnen bij die wedstrijd maar ik hielp ze uit de droom want vorig jaar is daar een zeer scherpe tijd van 21 minuten gelopen. Dat is behoorlijk snel. Zelf verwachtte ik een tijd van rond de 25 minuten en Ralph die niet zo in vorm is dacht een tijd rond de 30 minuten te kunnen lopen.
We kleedden ons wat om en vertrokken naar Zevenhuizen met Vader Ruud en Wim die ons gingen supporteren.

Daar aangekomen zagen we dat alle tuinen van Zevenhuizen ingericht waren met een bepaald thema omdat er net een soort dorpsfeest gaande was. Er liepen aardig wat mensen die allemaal gedag zeiden en na wat vragen werden we door verwezen naar de korfbalvereniging Sparta (ook toevallig) waar in de kantine kon worden ingeschreven. Het was er redelijk druk en ik maakte zoals altijd een prop van mijn startnummer om deze weer op te spelden op mijn sparta-hemdje. Zo vangt het nummer niet te veel wind tijdens het lopen.

We begonnen ons warm te lopen en er klonk al gezellige muziek bij de start waar we sprintjes gingen trekken. Nog een kwartier voor de start en Ralph werd aangetikt door een loper die toevallig vroeger ook bij Sparta Den Haag had gelopen. Hij kende toevallig ook trainer Mulay en Pieter Fris en na wat verhalen vervolgden we ons inlopen .
Ralph had zich een stuk verder naar voren gewurmd dan ik maar ik was van plan om voorzichtig te starten en dat geschiedde ook zo. Ik haalde vele lopers in en het tempo ging dus goed. We liepen voornamelijk door het dorp langs de vele huizen (meer dan zeven) en er was ook een mooi bospad met wat modder er in. Dat bospad maakte het een leuke uitdagend parkoers.

Na de eerste ronde was ik bij de tweede snelle blonde dame gekomen en ik zag een heel stuk voor me de kleine brunette lopen die eerste dame was. De tweede ronde ging wat moeilijker maar ik hield wel een goed tempo aan en finishte na een enorme sprint als 7e in mijn categorie in een tijd van 25:33 minuten. Achter de dame die een parkoersrecord neerzette en dus de bonus van 100 euro kon opstrijken. Na de finish ging ik zelf de mensen staan aanmoedigen en ongeveer 6 minuten later kwam Ralph binnen. Wat een leuke gemoedelijke sfeer heerste er in het dorp en het Groningse accent was om ons heen natuurlijk goed te horen. Er gaat niets boven Groningen he ?

Moe maar voldaan kwamen we weer terug op de camping en werd ons nog een pastamaaltijd met gehakt en kruiden voor geschoteld. Bedankt Remco hiervoor. We praatten nog gezellig na en genoten onder de partytent van leuke dienstverhalen enzovoorts en we gingen slapen in het tweepersoons bed. Althans dat was de bedoeling maar de muggen hadden daar een ander idee over. Pas nadat we 4 muggen hadden dood gemept konden we eindelijk wat rust vinden. De wekker stond weer behoorlijk vroeg want we wilden nog een uurtje gaan hardlopen in de omgeving.
Er was geen kip te bekennen (behalve bij de buren dan) en we kwamen wel een hoop wielrenners tegen tijdens de trainronde. Het begon ook behoorlijk te regenen maar we liepen gewoon door natuurlijk.

Eenmaal terug nam ik een lekkere douche en konden we genieten van een heerlijk ontbijtje met een eitje in de boerderij.
We moesten er weer vroeg vandoor want vader had thuis nog dingen te doen.

Het was al met al een geslaagd weekend want de dag er na liep ik nog een mooie pr van 17:36 minuten op de 5 km in Delft tijdens de kerkpolderloop waar ik net aan 2e werd achter Danny Binnendijk. (zie de uitslagen op de website)

Wim bedankt voor de geweldige ontvangst en volgend jaar misschien weer?? Er gaat niks boven Doezum dusss.

Groetjes Master Mattijs en bedankt Maarten Klein voor de goede trainingen.

(Foto's zijn gemaakt door Wim de Bas)