Een week na de halve van Egmond aan zee zou dan nu alweer de derde editie van de Rokkeveense Dekkerloop plaatsvinden in Sweetlake city(Zoetermeer natuurlijk).

Deze door ex-Spartaan Andy georganiseerde loop staat nog in het geheugen gegrift door de barre editie van vorig jaar toen het parcours moest worden aangepast door hevige sneeuwval en ijs van de dagen ervoor. Met een gevoelstemperatuur van min 14 was het geen pretje toen we bij het keerpunt van de eerste 5 km moesten draaien want we kregen de poolwind vol in het gezicht. Voor de lopers van tegengestelde richting die het keerpunt nog moesten bereiken was het dan ook een raar gezicht om ons zo te zien worstelen totdat zij er zelf ook aan moesten geloven.

Toen behaalde clubgenote Désirée een eerste plaats bij de dames en ik een 2e plaats in de 35+categorie bij de 10 km. Teamgenoot Marlon Voorn werd toen derde bij de 35+ maar aangezien hij dit weekend een ongelofelijke lange trail van 75 km in de nacht had gelopen liet hij nu terecht verstek gaan ( hulde nog voor deze prestatie).

Een aantal spartanen liepen ook de 1vd4 cross te Clingendeal alwaar zij tevens een mooi natuurschoon konden doorlopen.

Bij deze loop moet je het echter niet zo zeer van de natuurschoon hebben aangezien ze door de strakke nieuwbouwwijken van Zoetermeer voert. Er was voor het eerst een 15 km aan toe gevoegd en aangezien ik gaarne goed train om in vorm te komen voor de CPC en uiteindelijk de marathon van Rotterdam leek mij dit een goed moment om mezelf eens goed te testen.

Zo rond half elf haalde ik topper Stanislas (oorspronkelijk uit Kameroen) op en vervolgde mijn weg naar iets zoets en er hing ook een zoete geur in de lucht van overwinning. Stan( zoals wij hem noemen) had waarschijnlijk weinig concurrentie op de 15 km behalve dan misschien van Saïd Kanfaoui die ik al diverse keren op het podium heb zien staan tijdens de Westlandse competitie. Raylie Florentina die zelf ook een trainer is in het Zuiderpark net als organisator Andy loopt ook zeer verdienstelijk en als laatste herkende ik Rijswijker Ed de Niet waarmee ik ook al vele malen in strijd was tijdens eerdere wedstrijden .

Stan en ik arriveerden toevallig tegelijkertijd met teamgenoot Ran die in zijn bus Spartanen Désirée, Hans ( die voor het eerst sinds tijden de 10 km ging lopen) en Tim had . Zij gingen allen voor de 10 km die samen zou starten met de 15 km.

Toen we het terrein opliepen zagen we daar al veteraan en tevens oudspartaan Chris staan die een oranje reflectiejasje aan had omdat hij was aangesteld als vrijwillige verkeersregelaar. Zijn twee zonen ( waarvan er één ook zeer verdienstelijk liep ) stonden ook ergens enthousiast op de route. Teamgenoot Wouter was er ook en hij zou ons gevraagd en ongevraagd fotograferen.Dit doet hij zeer professioneel. Hulde aan al deze vrijwilligers trouwens want zonder hen is dit alles niet mogelijk.

De 1 km ging weldra van start met de vele kinderen die meededen. Altijd leuk om te zien hoe zij lopen ( de één wat serieuzer dan de ander) en daar staan de ouders ook enorm trots te juichen bij de finish.

Foto: Jeroen Tibbe

Nu gingen we met zijn allen flink inlopen want de tijd begon te dringen en ik wurmde me, nadat de 5 kilometerlopers waren gestart, tot vooraan de start . Andy pakte het startpistool aan en twijfelde even of die het wel deed maar na het aftellen van de speaker schoot hij ons dan toch echt weg. Al gauw zag ik Stan een voorsprong nemen met Saïd maar ik liet me niet verleiden om mee te gaan en bleef in het groepje met Raylie en Ed daarin. Iets voor ons drieën liep er ook een man die later een 10 kilometerloper bleek te zijn en dus liep ik op dat moment al in de top vijf. De eerste km om het meer duurde echter veel te lang en dit zou na afloop ook kloppen want hij was 400 meter te lang. Bovendien hadden we toch enigszins last van de 5 minuten eerder gestarte 5 kilometer-lopers. De weg begon wat vrijer te worden en ik zag dat Stan bijna de kant van de 5 km op ging en daardoor toch even moest inhouden. Tot aan de 6 km kon ik redelijk in de staart blijven volgen van Raylie en Ed maar ik begon last te krijgen van een steek in de zij. Langzaam namen Raylie en Ed afstand van mij en ik bleef gewoon mijn eigen tempo lopen en haalde een aantal keer flink adem om te bevorderen dat de steken weg zouden gaan. Dit lukte wonderwel en ik zag in de verte dat de kleinere donkere Raylie afstand nam van de lange blanke kaalhoofdige Ed. Het was echter moeilijk om bij Ed in de buurt te komen en bij de 10 km zat ik op ongeveer 40 minuten. Onderweg was ik fotograaf Wouter te slim af omdat ik over het gras een stuk afsneed ipv de weg te nemen waar hij gehurkt zat te wachten tot ik in zijn vizier kwam. Hierdoor sta ik niet op zijn foto bij de karakteristieke watertoren van Zoetermeer maar iets verderop legde de bekende fotograaf Jeroen Tibbe mij wel vast op de gevoelige plaat.

De laatste lus die wij moesten afleggen was lang en pittig en ik probeerde steeds weer dichterbij te komen maar het zat er niet in. 48 minuten op de twaalf en bij de laatste km stonden daar Désirée en Ran die me goed aanmoedigden. Achter me hoorde ik wel iemand naderen dus sneed ik alle stukken af die ik kon en begon ik aan te zetten met mijn laatste krachten. Uitwijkend en zigzaggend door en langs alle 10kmlopers die nog moesten finishen. En jaaa eindelijk had m volbracht!! Stan was inderdaad eerste geworden, Saïd was tweede gevolgd door Raylie , Ed en ik.
Euforie door de vrijgekomen endorfines komt je tegemoet.

Désirée had een mooie eerste plaats bij de dames in 43:26 minutenbij de 10 km, Stan eerste in 52:10 minuten bij de heren tot 34 en ik derde bij de heren 35+in 1:00:06 uur bij de 15 km.

Foto's: Wouter Krasser

Dat waren dus drie podiumplaatsen met bijbehorende leuke prijzen. Dat wordt trakteren!!!
Overige gefinishte teamleden waren : Tim 45:42 minuten,Ran liep 46:20 minuten en Hans 1:04:56 uur.

Bedankt trainer Maarten voor je goede trainingen
groetjes master Mattijs