Verslag van de Zilveren Turfloop
Verslag van de Zilveren Turfloop op 4 november 2012 in Mijdrecht
Dag beste mede-Spartanen,
Marlon en ik waren van plan om mee te doen met de 10 km bij de zilveren turfloop te Mijdrecht en later bleek dat Mulay wegens mindere belangstelling toch afzag van de halve marathon de dag er voor. Met hem gingen gelijk ook Balcha ( 10 km), Ron (10 km), Antje( 10 km), Arjen( 10 EM), Andy( 10 EM), Ran( 5 km), Rohan(1km) en Chris (op dat moment behoorlijk verkouden) als fotograaf/supporter mee.
Met maar liefst drie auto's gingen we al rond half tien weg richting Mijdrecht en op dat moment was het nog redelijk zonnig en droog.
We troffen het dus heel goed met het weer en daar aan gekomen gingen we ons inschrijven in de enorme hal waar de organisatie weer zeer professioneel was met voor een ieder zijn of haar te lopen afstand.
Ran's zoontje genaamd (meneer) Rohan zou het spits afbijten en hij zette alvast de toon door op de kilometer in een geweldige tijd van rond de 3:30 minuten tweede te worden. Trots liet hij ons ook later zijn mooie gouden beker zien en heel Sparta kan ook trots zijn op zo'n gemotiveerd talent.
De nacht ervoor had ik slecht geslapen door mijn verkoudheid en ik hoopte op een redelijke tijd en om elf uur zouden de 10 kilometer lopers starten. Mulay was met de andere lopers al ergens aan het warmlopen maar ik kon ze niet vinden dus ging ik zelf maar wat heen en weer lopen in de buurt van de start met ten slotte nog wat sprintjes. Om vijf minuten voor de start ging ik vooraan staan en Chris maakte nog wat kiekjes. Marlon en Balcha stonden niet veel later ook naast mij en het startschot werd gelost waarop ik enigszins gereserveerd startte. Marlon liep de eerste kilometer nog voor me en we wensten elkaar succes toen ik hem passeerde. Die eerste kilometers liep ik in ongeveer 3:45 per kilometer en het mooie landschap voerde via kronkelwegen met veel knotwilgen langs een rivier.
Ik passeerde enkele lopers en volgde een loper die er een goed tempo in had zitten en achter hem naderde we een behoorlijk groot groepje waarin ik mooi in de luwte kon profiteren. Na ongeveer kilometer 5 (in een tijd van ongeveer 18:45) verliet ik met de snelle loper tevens deze groep . Hij liep een stuk voor mij en vond sneller aansluiting bij de groep daarvoor maar in mijn eigen tempo kwam ik ook in deze groep terecht.
Dit keer verliet de snelle loper deze groep zo rap dat ik hem maar liet gaan en in mijn eigen tempo ook weer bij twee lopers kwam. Een van de twee droeg een IPod en was jonger en de andere was al wat kalende en leek mij 45 plusser en we begonnen aan ons lopersspel. Een tijdje schudde ik aan de boom maar de spreekwoordelijke appels vielen niet en dus begon ik achteraan te bengelen uit de wind en voor ons kwamen de 5 Kilometer lopers komende van rechts het ons moeilijker maken. Passeren was nu moeilijker omdat sommige van die lopers de hele weg innamen en bij kilometer acht passeerde ik de twee lopers en zette een behoorlijke tempoversnelling in. Mulay riep me bij de 9e kilometer nog toe dat het goed ging en hoe dichter ik de finish naderde hoe meer ik ging versnellen. Het publiek stond nu rijen dik en bij die laatste 100 meter sprintte ik aangemoedigd door enkele Mulay-teamgenoten alles er uit en finishte in een tijd van 37:23 minuten met de jonge loper vlak achter me. Hij feliciteerde en bedankte me na de finish en zo sportief hoort het ook te gaan natuurlijk. Dit betekent voor mij persoonlijk een voorlopige 3e plaats in het 35+ klassement maar dit was pas de eerste in een lange reeks wedstrijden die uiteindelijk het totale circuit behelzen.
Marlon passeerde de meet in een goede tijd van 39:08 minuten en ik hoorde dat ook vader Ran de 5 kilometer (die net 10 minuten later dan de 10 kilometer startten) ook mooi had gelopen in een tijd van 22:34 minuten. Balcha sprintte de laatste meters ook heel mooi door in een tijd van 41:32 minuten en toen was het wachten op Ron die voor het eerst sinds zijn rugoperatie weer eens een wedstrijd liep en hij deed dat zeer verdienstelijk in een tijd van 44:34 minuten en hij voelde zich natuurlijk de Koning te rijk ( moet wel met zo'n achternaam). En ja toen was het weer even wachten op Antje die eindelijk eens onder de magische 50 minutengrens poogde te komen en dit lukte wonderwel in een geweldige nieuwe PR van 49:51 minuten.
Ja en toen was het weer afwachten totdat de eerste lopers van de 10 Engelse Mijlen ouden arriveren en tijdens dit wachten zie je hoe de mensen achteraan ook enorm worstelen om bij de finish te geraken. Dit worstelen blijft interessant om te zien met al die grimassen op de verbeten gezichten.
En jaa daar was de eerste loper binnen en ongeveer 2,5 minuten later kwam daar Arjen aangelopen in een woest tempo en niet ver daarachter gevolgd door een wat oudere man met een tatoe op de schouder en lang haar. Arjen was knap tweede geworden in een tijd van 58:25 minuten en staat voorlopig 1e in het seniorenklassement. De man achter hem was echter behoorlijk boos op Mulay omdat hij Arjen een stuk had gehaast maar het is toch behoorlijk genant om jezelf zo te laten kennen na een prijsuitreiking en dat is volgens mij nou een voorbeeld van onsportief gedrag.
Andy finishte tenslotte in een mooie tijd van 1:01:10 als 2e in het voorlopige 35+ klassement en werd daarbij knap vergezeld door de eerste dame.
Met opgeheven hoofd konden wij na al deze successen dus weer huiswaarts gaan en prompt begon het ook pijpenstelen te regenen. Mulay weer bedankt voor al de trainingsarbeid die ons zover heeft doen komen.
groetjes master Mattijs van team Mulay