Hallo beste spartanen,

Gisteren was het dan eindelijk zover na maanden lang trainen was de dag aangebroken van mijn eerste marathon. Deze maanden hebben me sterk gemaakt gezien alle pr´s die ik gelopen heb op de 10, 10 EM en de halve marathon en dus was het verwachtingspatroon ook best hoog maar zelf hield ik toch een tijd voor ogen van onder de 3:10 uur.

Maarten en Chris waren de ervaren marathonlopers die zelfs nog drie weken eerder in Barcelona hadden gelopen maar toch genoeg krachten hadden om er weer een te lopen na zo'n kort tijdsbestek (ik moet er persoonlijk niet aan denken). Dinesh wilde m dit jaar uitlopen want dat lukte hem vorig jaar niet en Balcha besloot ondanks zijn weinige trainingen wegens blessures ook gewoon deel te nemen met als doel onder de 4 uur te lopen. Ten slotte wilden Ralph en Marlon de 10 km gaan lopen ( Marlon had zijn marathoninschrijving laten omzetten wegens knieklachten die hij eerder had waardoor hij niet veel kon trainen).

Sommigen kwamen met het openbaar vervoer en Mulay, Balcha, Hans en ik konden met Ran meerijden in zijn busje die hij gelukkig vlakbij de start/finish kon parkeren.

Het was een goede looptemperatuur rond de 10 graden met wel een stevige wind en met een lichte bagage volgden wij onze weg naar het eetcafe waar de swingende salsamuziek ons tegemoet kwam. Hier zagen we ook Andy , Ralph, Marlon en Chris en we dronken wat terwijl Mulay de marathonlopers goed masseerde. Niet veel later vertrokken eerst de 10 kmlopers en wij volgden na een minuut of tien.

Ik baande me een weg door de menigte maar kwam maar niet in de buurt van startvak D en dus besloot ik net als vele andere lopers over het hek heen te klimmen waarbij mijn edele delen het wel even moeilijk hadden overigens haha.

Oud kraanmachinist Lee Towers zong weer "You never walk alone" wat wel duidelijk was in deze loopmassa en de coolsingel zong braaf mee en ik was me aan het focussen en trok mijn vuilniszak uit waarna ik het wel even fris had met alleen zo'n spartahempje aan.

Daar was dan het startschot en een minuut later kwamen ook wij in beweging en ik drukte de stopwatch in bij de startlijn en probeerde zo snel mogelijk langs de mensen te komen zonder te vallen. Dit begin kostte me daardoor behoorlijk veel tijd en niet veel later zag ik daar de Erasmusbrug die zijn snaren ondanks de wind niet liet horen en links en rechts liepen de mensen er over maar ook middendoor over de trambaan wat de politie daar niet tollereerde. Het tempo was gecontroleerd en rustig en ik naderde Yusuf en we wensten elkaar succes. De Kuip was aan de rechterhand ook weer zichtbaar en ik passerde de 5 km in 24:23 minuten.

Bij de olympiaweg zag je de mensen die voor liepen aan de overkant passeren en daar zag ik eerst Jose en toen Balcha voorbij komenen in omgekeerde volgorde passeerde ik hun weer en ja daar stond ook Ton van Kleef aan te moedigen bij een brug. Bij de 10 km had ik ongeveer 44 minuten en bij de 15 km 1:06 uur en om de vele mensen te passeren liep ik zo mogelijk over het gras en geleidelijk aan werd het wat rustiger waardoor ik niet meer zoveel tijd verloor met mensen slalommen.

De 20 km kwam ik door in 1:28:25 uur en daarmee wist ik ook dat het moeilijker zou worden om nog onder de drie uurgrens te komen maar mijn eigen verwachtingstijd was nog mogelijk. Bij de halve had ik net onder de 1:33 uur en ik nam het water steeds heel goed aan. Langs het 25 kmpunt gingen we weer over de Erasmusbrug terug naar het Noordelijke deel van Rotterdam en op die brug passeerde ik Tejo Scholten ondanks dat ook een enorm goede tijd liep. Het mensen inhalen hield maar niet op en dat geeft een heerlijk gevoel en Hans zag ik voorbij de brug me nog goed toejuichen. En niet veel later zag ik daar de de achterkant van Chris met daarvoor onze hazende Andy die pas in Utrecht nog een tijd van 2:57 uur en een aantal secondes had gelopen. Na het passeren riep Chris nog dat ik mezelf niet moest opblazen maar het voelde nog steeds heerlijk. En ja daar stond ook weer mijn grootste fan ( vader Ruud) met zijn filmende broer mij toe te juichen en ik wenkte even liep door en hoorde aan de overkant Mulay me toe roepen dat het goed ging. Aan de overkant van deze weg kwamen ook alle Afrikaanse toppers die bezig waren uit te vechten wie de marathon zou winnen voorbij met de camerahelikopter erboven en niet veel later zag ik ook onze Nederlandse Koen Raymaeckers die helaas op secondes na net niet de Olympische limiet zou halen voor Londen. Op dat moment was ik vlakbij het 30 kmpunt en ik passeerde dit punt in 2:09:22 uur en ik voelde wel even kramp in mijn rechtervoet maar dat ging redelijk snel over. Met ietsje minder vaart haalde ik nog steeds mensen in en ik nam nog een stuk eierkoek aan met daarbij een beetje extran en de bomen om in het Kralingse bos waren lekker verkoelend en hielden de wind goed tegen. Bij de 35 km had ik 2:30 29 uur en de benen werden zwaarder en nu was ik zelf een van de lopers aan de overkant die de veel drukkere massa aan de overkant zag voorbijtrekken en dat geeft een goed gevoel . Met bij de 40 km een tijd van 2:52:42 uur en daar zag ik Hans met Ran en zoeffff daar kwam ineens Mulay voor me lopen.Hij bracht me in een perfect goed tempo waardoor ik nog meer tijd won . Ralph, Marlon, Adrianna en Myranda nog bedankt voor het toejuichen op dat punt !! Het kostte me wel veel kracht maar ik dwong mezelf het vol te houden en ja hoor de een na de ander haalden we weer in en een kilometer voor de streep liet hij me gaan en ik bereidde me voor op een sprint zware benen of niet. Mijn vader hoorde ik nog even schreeuwen en ik voelde het publiek op de coolsingel juichen en de benen konden haast niet meer maar de wil was groter dus met mijn laatste krachten stoof ik over de finish in een tijd van 3:02:06 uur.

Maarten liep een pr met 2:45:10 uur terwijl zijn oude pr niet eens drie weken terug vers was, Chris liep een pr van 3:12:25 uur, Dinesh heeft m mooi uitgelopen in een tijd van 3:50:26 uur en Balcha liep met 3:58:11 uur onder de 4 uur. Iedereen is dus weer geslaagd in zijn missie in team Mulay!! Dat allen mede dankzij de bezielende, sfeervolle en inspirerende trainer Mulay. Hij heeft ons zowel fysiek als mentaal goed voorbereid op dit alles en geeft bovendien zeer goed haaswerk ( geen haastwerk).

Ralph en Marlon liepen beide 39 ers( dit keer was het Marlon die voor Ralph bleef) en volgens hun is dat omdat het te druk was.

Verder wil ik alle andere spartanen ook feliciteren met hun geweldige prestaties op alle afstanden en wie weet tot volgend jaar.

Groetjes master Mattijs van team Mulay,