A Meia Maratona de Portugal - 30 september 2012
Verslag van de Portugal Halve Marathon op 30 september 2012 in Lissabon
Afgelopen zondag was het eindelijk zover. Toch wel serieus voor getraind, in de laatste weken waren, door de harde extensieve intervallen, de achillespezen toch redelijk gevoelig, en ik was gespannen of ze zich wel goed zouden houden tot aan de wedstrijddag. Dinsdag de 25ste met Transavia richting Liassabon dus, mijn broer Gerard woont daar, altijd leuk om het mooie Lisboa terug te zien. Ik was met m'n ouders en Gerard had een pension geregeld in Belem, een buitenstadje op de lijn naar Cascais en dus aan de Taag. Prima geregeld daar voor lopers / fietsers, mooi voetpad, zelfs van een rubberachtig tartan'ig spul. Geen last van het gemotoriseerd verkeer en natuurlijk mooie uitzichten over de Taag en de 25 Abril brug.
De wedstrijd zelf gebruikt een deel van de andere brug in Lisboa, de Vasco da Gama brug. Je start op het hoogste punt van deze tweede verbinding tussen Lissabon en de zuidelijke oever van de Taag. En met dat lekkere hoogteverschil bij de start knal je de eerste 2 kilometers weg. Goed over nagedacht haha, "os Portugueses compreendem essas coisas" (oftewel laat ze maar schuiven de Lissabonners, komt allemaal goed).
Heerlijk weer de laatste dagen, vanaf vrijdag geen wolkje aan de lucht, en een fris briesje die de temperaturen onder de 25 graden hield.
Zondag dus, kon slecht slapen, best gespannen. Om half acht met Gerard afgesproken, die mij met de auto naar Estacao do Oriente bracht, waar de bussen gereed stonden om het 20.000 man groot!! deelnemersveld naar de startlijn op de brug te brengen. Uiteraard ook een mini-run van zo'n 6,5 km, maar toch deden er zo'n 4900 man mee aan de halve. Rond achten een van de eerste bussen genomen (natuurlijk weer bang dat ik ver van de startlijn zou moeten staan :)). En dus stond ik rond negenen, anderhalf uur voor de start, al te wachten op de dingen die voorlopig niet komen gingen. Zitten op het asfalt dus, gelukkig had ik 2 grote bidons sportdrank bij me. Naast me zei ik Hallo tegen Nelson, die helemaal uit Ponta Delgada in de Portuguese Azoren was komen vliegen om z'n eerste halve marathon te rennen. Moet ik toch eens bezoeken, ze koken daar het eten (5 a 6 uur lang) in natuurlijke stoomgaten in de rotsige bodem !! En dan zijn wij de zuunige Hollanders.... :)
Afijn, ik was de brug allang zat, de zon kwam hoger, het zweet ging parelen, iedereen ging zenuwachtig staan huppen wat wel een hoop schaduw maakte. Zelfs nog geplast in de inmiddels lege bidon en die achtergelaten. En BOEMMM, het startkanon en gaan met die Chiquita. Eerste 2 km dus als een speer naar beneden, onderwijl volk wegduwend die helemaal nada te zoeken hadden in de voorste gelederen... Na de brug afgekomen volgt het parcours de Taag, westwaarts, richting centrum. Na zo'n 5 km zie ik Gerard staan, op een mooi pleintje, je weet toch....die pleintje... toch, :) Gesterkt verder. Km 8 zie ik opeens Nelson voor me lopen, ietwat fitter dan ik dacht. Was te snel gestart zegtie...Tja doen we allemaal.
Doorkomst op de 10 in 42 min, iets te snel, maar ja, die vrije val start...Km 11 de eerste zware helling, gewoon een weg over een andere weg, maar ik vind hellingen al snel heeeeel zwaar... Veel drinken onderweg, om de 3 km eigenlijk en maar goed ook, het was ruim 28 graden in de zon. Het keerpunt! Voelde me goed, nog steeds trachtend de hartslag onder de 174, wat mijn omslagpunt ongeveer is, te houden. Km 14, de fukkin helling weer. Puf puf, kleine pasjes...Dan km 15 doorkomst in 63.50, nog steeds aardig op schema.
Daar komt die pleintje weer in zicht. Mijn ouders, getooid in bijzonder zonnige witte petten hebben bij Gerard aangeschoven. Hup Stef hoor ik mijn moeder...
En verder, voelde me sterk, hier moest het gebeuren, daar had ik mij het snot voor de oagahh ge-intervald. En inderdaad, veel luitjes inhalend. Ging niet bepaald sneller, maar de rest zakte weg, kreeg ik het gevoel. Lekker...
Laatste km's altijd zwaar, eerder mentaal, niet verzaken nu, focussen op je ademhaling en netjes lopen. Aan het eind 2 keer rechts, nog 500 meter over kinderkopjes, grrrr.. en... het FINISH doek. Sprintje geperst uiteraard en in 1.29 25 over de streep. Zo cool hihi.
Mooie zak met drie flessen drinken kreeg ik, mooie kleurrijke medaille ook. Ja, het was gewoon en goed georganiseerde loop, een aanrader, apart door het brug gebeuren en bijzonder ook omdat de familie er was en ik mijn doel (de 1.30 grens slechten) wist te realiseren. Op naar 24 maart 2013 lol, dan een halve over de andere Lissabonse brug, de 25 april brug.
Stef van Holstein