De wintertijd was ingegaan net de nacht voordat wij naar Brabant zouden reizen en dus belde ik de dag ervoor voor de zekerheid alle mensen op om uit te sluiten dat zij te vroeg bij Sparta zouden staan wachten. En Balcha onze Ethiopische 55 plusser had ik daarmee gelukkig goed ingelicht want hij was het bijna vergeten. En ja de benaming wintertijd was zeer zeker terecht want er heerste al een behoorlijk koude die gelukkig ook gepaard ging met een heerlijk zonnetje.

Balcha en ik hadden ons al ruim van te voren ingeschreven en wij namen deel aan de halve marathon die overigens pas om twee uur 's middags van start zou gaan . Chris die de week daarvoor al een marathon had gelopen in Amsterdam en een dag voor deze loop nog een verdienstelijke 10 Engelse mijl ( zie zijn verslag daarvan) wilde in eerste instantie rustig aan de 5 kilometer deelnemen maar deze afstand konden we qua tijd net niet halen en dus werd het samen met Marlon de 10 kilometer.

Om half tien vertrokken we gezellig met mijn auto met wat oude Ethiopische funk/soul en jazzmuziek op die mijn oom ooit voor mij op een cdtje had gebrand en we reden letterlijk de Brabantse zon tegemoet.

Bij de Etten-Leurse atletiekclub Achilles aangekomen vroegen we daar de weg naar het inschrijfbureau toen Marlon daar een pendelauto voorbij zag rijden. Chris en Marlon stapten gauw in omdat zij zich tot een half uur voor de start van de 10 kilometer nog konden inschrijven en Balcha en ik bleven nog even in de kantine van de atletiekvereniging waar we nog even een spel tafelvoetbal speelden en dat werkte goed ontspannend. Niet veel later vertrokken ook wij met de pendelauto naar het op dat moment zeer drukke hardloopmekka van Brabant en het was allemaal tot in de puntjes verzorgd met massage, kleedruimtes en zelfs kluisjes om waardevolle spullen in op te bergen.

De 5 kilometer lopers kwamen al bezweet voorbij gewandeld en wij zochten in de massa warmlopers naar een glimp van spartagele lopers en het duurde even maar daar kwamen Marlon en Chris dan aangelopen. Veel tijd om warm te lopen hadden ze niet en ik rende nog gauw naar de kleedruimte om de fotocamera van Chris uit zijn tas te halen ( die ik na veel zoeken eindelijk vond) en net toen ik terug kwam liepen de lopers al weg van de start. Dan maar geen startfoto's en wij liepen door de menigte richting de Finishlijn waar de te winnen prijsbekers uitdagend het zonlicht weerkaatsten in het midden van de lange weg bekleed met oude straatstenen. Balcha ging achterover op de stoep liggen met zijn benen op de dranghekken en hij sloot zijn ogen om te ontspannen en wij hoorde niet veel later dat de marathonlopers ook van start gingen.

Toen ik iemand met een overheerlijke zak met Vlaamse friet voorbij zag komen lopen liep even het water in mijn mond maar dat zou na de wedstrijd nog wel komen en ja daar kwam de eerste loper van de 10 kilometer met een hoge 31er en ja daar kwam uiteindelijk ook Marlon aan in een tijd van 39:17 net weer iets sneller dan bij de 1vd4 van Haag atletiek. Chris kwam gezien zijn drie wedstrijden in een week tijd zeer knap aan in een tijd van 42:04 .De foto's werden gemaakt klik. Mijn complimenten voor beide lopers !!

Na deze aankomsten gingen Balcha en ik ons beide opladen voor onze wedstrijd. Beide lagen wij op de rug met de benen omhoog in het restaurantgedeelte van het gebouw en sommige keken verontwaardigd dat wij er zo bij lagen maar we sloten de ogen en ontrokken ons even van alle chaos om ons heen. Nog even lang in de rij staan bij het toilet en we gingen ons warmlopen in het parkje nabij de start waar wij als enige van alle mensen inliepen over het gras( Chris maakte hier wat leuke foto's van).

Chris zei mij nog om vooraan te starten door over het hek te klimmen maar ik ging toch gewoon via de normale entree naar binnen en wurmde mij met Balcha enigszins naar voren. Het dranghek werd verwijderd en het startschot gelost en in het beginstuk was het wel even moeilijk om doorheen te komen aangezien het ook even wat smaller werd. Balcha was toen nog een stukje voor mij gestart en ik kwam hem niet veel later tegen en wenste hem succes. Het waren in dit begin veel harde stenen als ondergrond en het ging flink vooruit langs vele lopers tot ik bij een grote groep lopers kon aansluiten die er een behoorlijk tempo in hadden zitten waardoor anderen al snel afvielen. De man met rood haar en speciale groene lange steunkousen aan voerde dit tempo vrij gemakkelijk en hij liep op een gegeven moment ook weg van deze groep en ik zo goed als ik kon volgde hem.

Bij de 5 km zat ik rond de 19 minuten maar om mijn pr te halen zou ik de rest ietsje moeten versnellen en toen ik bij de 10 km rond de 38 minuten hoog zat wist ik dat het heel moeilijk zou worden om dit te gaan halen en dus ging ik gewoon voor een mooie tijd. De groene kousen liepen in het Brabantse bos verder uit en een grote groep kwam mij inhalen en hier sloot ik direct bij aan. Dit tempo was geweldig en het geeft een geweldig gevoel als het gaat als bij een goed geoliede machine.

Ik zag dat ik rond de 57 minuten zat op de 15 had ik nog het idee dat het onder de 1:21 uur zou kunnen en een aantal van de groep liep uit. Toen echter de enige fikse viaductheuvel eraan kwam ging ik flink versnellen en haalde ik aardig wat lopers in . Chris en Marlon moedigden me hier flink aan en ik het ging super.

Ik zag alleen nog twee jonge gasten van de groep voor me lopen en de groep mensen langs de kant werd steeds massaler en enthousiaster. Ik voelde wat pijn aan mijn grote teen maar ik liep onverschrokken door over de finish in een tijd van 1:21:07 uur en dat is toch mijn derde tijd ooit gelopen op deze afstand.

Na de onvangst van medaille,wat drinken , fruit en een handdoek liep ik naar de ruimte om gemasseerd te worden. Heerlijk is dat en ongeveer een twintig minuten later kwam ook Balcha daar aan om gemasseerd te worden. Balcha was niet echt blij met zijn tijd van 1:35:51 uur maar hij was onderweg helaas ten val gekomen door iemand die achterop zijn hiel trapte. Gelukkig geen blessureleed maar je kan door zo'n val behoorlijk uit je ritme raken en desondanks vind ik het een behoorlijke tijd.

Al met al mogen we allen weer trots zijn op de prestaties van team Mulay.

Zeker ook de prestatie van Stan en Jia-Lian bij de wedstrijd van gisteren met een 3e en 8e plaats..

groetjes master Mattijs van team Mulay