Zombie’s
Einde vakantie dus begin nieuw hardloopseizoen. Na een weekje op een Grieks schiereiland te hebben doorgebracht heb ik me gisteren weer aangemeld om me te laten afmatten in onze mooie blonde duinen. Dat schiereiland in de Egeïsche zee genaamd Halkadiki (what’s in a name) is wat mij aangaat niet voor herhaling vatbaar gezien de idioten op de slecht bewegwijzerde wegen, waar soms het asfalt ineens op was en overging in de zogenaamde dirt road waar ik volgens de autoverhuurder niet op mocht rijden. Nou is dit meestal het geval op bijna alle Griekse eilanden. Idioten die je op de bijna onmogelijkste plekken na een hoornsignaal even wilden inhalen en gezien de vele gedenktekens langs de over het algemeen slechte wegen slagen ze daar niet altijd in. Niks te klagen over het weer hoor maar wel over de vele Bulgaarse kentekens die je daar onder Macedonië veel, heeel veel tegenkomt. Op een dag waren we wat aan het rond toeren en op zoek naar een mooi strandje kwamen we opeens op de zoveelste dirt road terecht die wel heel erg slecht bleek te zijn. Bovenop een duin zat een man vlakbij een soort brandweerwagen en die gebaarde dat we door moesten/konden rijden.
Brandweerman, veilig en vertrouwd, dus dan maar door. Maar na een paar honderd meter kwamen we in een soort containerdorpje terecht waar enkele deuren werden opgetrokken en als een stel zombie’s uit een horrorfilm op ons toe kwamen lopen. (Land of the living dead) Om ons te beroven? Of zagen wij spoken? Ik nam geen risico en maakte zo snel mogelijk rechtsomkeert, wat wonderwel snel lukte op het lossen zand ter plekke. De zombie’s versnelden hun pas maar wij waren sneller. Na die (brandweer)man een middelvinger te hebben laten zien zijn we snel naar bewoond gebied gereden. De terugreis naar Nederland viel ook niet mee na een busreis van twee en een half uur ( heen een uur en een kwartier) naar het vliegveld konden we aansluiten in een lange rij ongeduldige toeristen vermengd met Grieken die hier een restaurant wilden beginnen, konden we vrij snel inchecken dankzij een ingreep van een van de grondstewardessen die de regels van de luchthaven schijnbaar niet goed kon, en ons wonderwel vooraan in een rij manoeuvreerde waardoor wij vrij snel onze koffers met smokkelwaar op de band konden zetten en snel langs de douane glippen. Het vliegtuig lande vrij snel en het zag er goed uit. Snel inchecken met je boardingpas en vlug die vliegende rioolbuis in. Dat alles ruim op tijd en toen we een half uur eerder zaten ingesnoerd riep de gezagvoerster om (ja het was een vrouw) dat we nog even drie kwartier moesten wachten met vertrekken ivm de wind op Schiphol. Nâh lekkâh dan. Van nijd gooide ik mijn tas neer waardoor op Lesbos de huizen gingen schudden. Nu zijn we weer terug in het veilige Holland en kan ik me weer samen met andere zombie’s en leegschedels in de blonde duinen laten afbeulen door een meedogenloze trainer met een vals fluitje en dat vind ik eigenlijk wel fijn en veilig. Tot donderdag
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.