Weer veilig thuis
Kaboem!!!!!!! Dat was me het trainingkje wel gisterenavond. Op weg naar Den Haag begon het al steeds zachtjes te sneeuwen maar dat leek over toen ik op de locatie aankwam. Na de warming up en de gebruikelijke rare oefeningen moesten we tien keer vierhonderd lopen met vierhonderd rust. En rust wil dan zeggen, zachtjes door dribbelen en zeker niet wandelen! Het was ergens bij rondje vijf toen het begon te sneeuwen en dat werd begeleid door een hevige donderslag. “Allemaal van de baan afkomen want het wordt te gevaarlijk met dit onweer” werd er geroepen. En terecht want op de atletiekbaan loop je tussen de hoge lichtmasten die uitstekende bliksemmagneten kunnen zijn. Op mijn werk lopen we hier ook regelmatig tegenaan als ik op sportvelden bezig ben. Ik heb het meermalen gezien dat de bliksem was ingeslagen in een lichtmast waardoor de pas aangelegde kabels verschroeid waren onder de grond. Probeer dan de storing maar te vinden. Meestal leggen we dan een nieuwe kabel omdat het anders zoeken is naar een speld in een hooiberg. Na vijf minuutjes sneeuwde het nog maar het onweer leek over dus op naar de volgende vijf keer vierhonderd meter. Dat werden er nog maar drie want het begon weer te rommelen en eenzelfde ontlading als een kwartiertje eerder was het resultaat. Nu was het genoeg om de rest van de training maar te laten voor wat het was en ons te richten op een warme douche om weer wat op temperatuur te komen. Na een lekkere koude spa geel en een beetje gebabbel ging ik huiswaarts tijdens een pittige sneeuwbui en op de A 12 aangekomen werd het steeds heviger en bleef de sneeuw liggen. Met zulk weer merk je hoeveel idioten er op de weg rondrijden. Mensen die plotseling in paniek vijftig kilometer gaan rijden of vrachtwagens die je op de linker baan voorbij scheuren. Zelf rij ik met een redelijke snelheid met het verkeer mee en probeer zo min mogelijk in te halen maar als er plotseling iemand met een slakkengangetje voor je opdoemt dan is dat wel even schrikken en probeer dan maar even snel van baan te wisselen als er ook een tientonner naast je dendert. Gelukkig liep dit goed af en met een lekker muziekje van Rage Against The Machine (bullit in the head) zette ik onze bolide voor de zoveelste keer veilig op de parkeerplaats voor onze thuishaven. Weer een training overleefd en veilig thuis. Daar neem ik een biertje op. “klik tsss, klok klok, ehh proost en tot volgende week
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.