Valentijnsdag!
Gisteren hebben we (in plaats van donderdag) een duurloop gedaan in verschillende tempo’s. De reden was dat oppertrainer Pietâh er niet was en daarom nam tweede trainer Jose de hardloop honneurs waar om ons even stevig af te knijpen. Negerend dat de meeste van ons een zware wedstrijd hadden gelopen (hijzelf ook) of geschaatst deden we een rondje naar de chinees in Poeldijk en uiteraard weer terug. Onderweg hebben we allemaal Hans bedankt voor zijn mooie valentijnskaart al vroegen we ons wel af waarom die in een blauwe envelop zat en voor sommigen pakte hij wat duur uit (waarschijnlijk verkeerd gefrankeerd). De eerste opdracht was duurloop een gedurende tien minuten en dat ging naar mijn mening in duurloop twee. Aangekomen bij de Lozerlaan moesten we ons tempo opschroeven naar duurloop twee en dat zo’n twintig minuten zien vol te houden. uiteraard mochten de meisjes voorin lopen want het was tenslotte Valentijnsdag en dan kan je het niet maken om de dames achterin te laten lopen. voorbij de afhaal chinees werd het tempo opgeschroefd naar duurloop drie en hierbij moest ik halverwege de man met de hamer van mijn schouders zien te rammen want hij bleef maar op mij inhakken en ik laat me niet mishandelen. Dat werd een klein stapje terug maar aangezien ik afgelopen zaterdag mijn eigen wedstrijd ( de twintig van de Rottemeren) had gelopen mocht dat wel van mijn personel trainer. Deze mooie loop liep langs een mooi schaatsparcours waar het een drukte van jewelste was. Waarom gaan die mensen alleen naar de Rottemeren als er ès lig? Terwijl het altijd een mooie omgeving is om te lopen, wandelen en te fietsen. Ik had zaterdag besloten om een kleine tien KM te lopen maar dat draaide uit op zo’n twintig omdat ik dacht "als ik het niet red dan snij ik een stuk af over het ijs", maar ik liep zo lekker dat ik ben blijven lopen. na anderhalf uur begon mijn tempo wat te zakken en raakte ik een beetje onderkoeld. Al had ik me goed gekleed (te goed schijnbaar) ik begon te zweten en zweten met temperaturen onder nul is niet goed. Op de site van Spâghta staat een mooi verhaal over lopen met temperaturen boven de twintig en hoe je je dan moet kleden, en hardlopen in het donker hoeveel licht je dan moet geven maar over hardlopen bij temperaturen lager dan in mèn èskas is niks terug te vinden. (iemand interesse om daar eens een stuk over te schrijven?). maar goed ik liep nog op de nieuwe weg richting Spâghta en het ging redelijk (al liep ik achterin). Mijn Valentijnsdag kon niet stukker. In onze groep is het stofzuigen goed georganiseerd en na een poosje werd ik opgepikt door de voorste hardlopers en na een paar stukjes afsnijden kon ik de rest ook op de hielen trappen. De dertig minuten duurloop drie waren op de Meppelweg klaar en daar konden we even een stukje wandelen. Na een paar minuten moest ik de rest opzwepen om vooral een rustig dribbeltje in te zetten omdat mijn medicijnen koud stonden. Na een gezellig onderonsje in de kantine met erotisch snoepgoed en be(bos)vruchtte thee ivm Valentijnsdag en een stuk cake van Richard was het tijd om naar huis te gaan (gezelligheid kent geen tijd) en met een lekker romantisch nummertje Romeo and Juliet van The Killers op de luidspeakers gevolgd door are you gonna be my girl scheurde ik naar Sweetlake om zoals gewoonlijk kapot maar voldaan op de bank te ploffen. Tot donderdag dan is het Pietâh zijn beurt.
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.