Nationale hoofdreken dag
Het zal velen zijn ontgaan maar ik hoorde vandaag op de radio dat het nationale hoofdreken dag is en aangezien rekenen mijn ding niet is hoeven ze niet op mij te rekenen. Een rekening betalen lukt mij wel, maar dan moet ik hem narekenen en reken maar dat ik een rekenfout maak. Genoeg gerekend gisteren bij de training werd er niet gerekend want niemand had zijn stopwatch bij zich en de genen die hem wel hadden gebruikten hem niet. De rekening was vijf keer twaalfhonderd mtr (dus drie rondjes heb ik snel uitgerekend) en dan vierhonderd mtr rust om aan de volgende te beginnen. Dat maakt (even een telmachine pakken) 5x 1200 = 6000 + 4x400=7600 mtr en dat allemaal in een uurtje want als je het inlopen en rare oefeningen erbij rekent kom je al snel aan de tien km + een half uurtje dat maakt anderhalf uur je eigen uit je naad rekenen om buiten adem aan te vallen op een warme douche en een welverdiend biertje. We waren met een team van vijf man en een vrouw en de deal was dat we om de beurt het voortouw zouden nemen om de lopers achter ons uit de wind te houden. Ton werd in zijn enthousiasme steeds terug gefloten door baas Pietâh omdat ie rust moet houden en daardoor beter te presteren in zijn aankomende wedstrijden. Lion en Richard waren zoals gewoonlijk weer een rondje of twee voor op ons zodat ik met Mâghtin, Pietâh en Miranda de langzame groep vormde. De weersomstandigheden waren bar maar droog tot na de training en ik vond zelf dat ik wel lekker liep. Normaal heb ik het helemaal niet op de baan begrepen maar gisteren liep ik lekker en volgens mij liepen we in een redelijk gelijk tempo. Na het kunstje op de baan hadden we nog even naar het verkracht honk moeten gaan maar niemand liep over van enthousiasme. Na het douchen kwam ik in de kantine en daar zat zowaar een nieuw lid op ons te wachten in een
maxi cosi (zo noemen ze zo’n onding volgens mij) het was de nieuwe aanwinst van Pjotr en Astrid die kwamen even hun dochter Eowyn showen. Eowyn liet het allemaal aan haar voorbij gaan en bleef lekker dutten tot pa Pjotr haar uit dat ding tilde omdat ie volgens mij een vieze lucht rook maar dat waren zij eigen klotsende oksels. Na twee stukken cake met roze muisjes naar binnen te hebben gewerkt was het weer tijd om huiswaarts te keren. Dit keer onder muzikale begeleiding van Radioheads -creep en rage against the machine met hun welbekende herrie en snoeiharde gitaren. In de auto is het lekker alleen genieten zonder geklaag over luide muziek. Tot morgen en reken maar dat ik er ben want we hebben geen trainer dus kunnen we helemaal los.
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.