Klimmen en dalen
Met op het dashboard een crusefix van Tom Tom en de heilige Michelin bijbel binnen handbereik zijn wij afgezakt richting Zuid Drankrijk.
En met twee tussenstops waarbij we verrast werden door evenzoveel onweersbuien waardoor onze tent twee keer zeiknat moest worden ingepakt. Niet echt een goed begin van een normaal zonnige vakantie . aangekomen op onze eindbestemming bleek onze geplande camping overvol te zijn zodat we een halfuurtje verder gingen waar we een rustige camping vonden in een mooie omgeving. Snel onze natte tent opgezet zodat ie kon drogen en daarna alles inrichten voor de komende twee weken en in de bijbel kijken wat er zoal allemaal te beleven valt in deze nieuwe thuisbasis. Dag 1 zijn we richting Entrevoux gereden waar we een mooi vestingstadje konden bekijken met bovenop een hoge berg een citadel. Toen we via een heleboel trappen naar boven wilden klimmen brak de derde onweersbui los waardoor wij maar snel onze auto opzochten want als het daar regent en onweert dan regent het ook echt. Zou dat een vaag teken zijn, zou de onweersgod wodan of donar ons slecht gezind zijn? Maar dat viel wel mee de rest van ons verblijf daar in de Alpen maritiem. Ook het sporten dat ik normaal op vakantie niet zo fanatiek doe omdat het gewoon veel te warm is in Drankrijk is mij nog redelijk gelukt. Op een ochtend ben ik van de campic vandaan richting een dorpje gelopen maar na twee kilometer was ik het asfalt zat en besloot via een wandelroute hardlopend af te dalen richting een rivier de Esteron en vandaar weer naar boven. Dat werd een afdaling van driehonderdvèftag mtr langs steile afgronden en smalle paadjes. Aangekomen bij de rivier waar het helemaal uitgestorven was ben ik na een koele duik aan de terugtocht begonnen en dat moest natuurlijk weer omhoog. Adamskostuum uit en hardloop tenue weer aan en weer driehonderdvèftag Mtr omhoog wel via een andere weg maar net zo survivallend als de heenweg. Boven in het dorpje kon ik me bij zo’n wasplaats van voor de tijd van Miele of Zanusi me weer even opfrissen. Dit keer natuurlijk niet in Adamskostuum want dat kon ik die tandeloze weduwvrouwtjes niet aandoen en Adam had zijn pak zelf nodig. Toen toch maar via het asfalt terug naar de
thuisbasis waar bleek dat ik maar zeven kilometer had afgelegd maar dat voelde als een marathon. Gelukkig hadden wij een goede koelinstallatie met een ruime voorraad spa geel en kon ik na een verfrissende douche aanvallen op dat heerlijke gerstenat……wordt vervolgd
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.