Kapot maar tevreden
Zo dat was even werken vanavond. Na het gebruikelijke ritueel in de kleedkamer moesten we van trainert Ghozilia een duurloop gaan doen van anderhalf uur en dat allemaal in duurloop tempo 123 . het was eigenlijk duurloop 1 maar naar mijn mening ging het steeds harder en aan het eind kwamen we op tempo 123 uit. na een rondje richting Rèswèk gingen we via de laan van Wateringse veld (wat een naam) weer richting het Zuiderpark waar we Simone konden dumpen want ze had paaldans dienst in de kantine. Kan ik gelijk even recht zetten wat ik vorige week schreef, het blijkt dat ze niet naar de plee moest maar gewoon goeie benen had en daarom in de voorste gelederen liep. Hans maakte zijn leeftijd waar en moest de kasseien zo nodig dichtbij bekijken wat voor ons weer voor wat oponthoud zorgde omdat er constant iemand naast hem moest lopen om hem in de gaten te houden. maar ja , aangekomen bij het Zuiderpark en na het dumpen van een paaldanseres moesten we van die Portugese slavenhandelaar nog een rondje buitenom het Zuiderpark doen omdat we anders te vroeg thuiskwamen. Ik was helemaal naar de kl@te en was toe aan een shot endorfine om mijn runnershigh te stimuleren maar al wat er kwam waren een paar lamme poten en pijnlijke kuiten. Dan moest de gebruikelijke spa geel maar als placebo dienen om mijn lichaam tot rust te helpen. Na een gezellig onderonsje in onze gezellige kantine sloten wij de avond af maar niet nadat ik een controle a la smaakpolitie de rubbertjes van Simone heb nagekeken want daar wordt iedereen vrolijk van..ik plof op de sofa neer en bedenk dan …toch wel weer lekker dat hardlopen al ben ik gesloopt , het voelt weer vertrouwd goed.
Tot Dinsdag …..Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.