Groeps hug
Na het trainen en alle daaruit voorkomende prestaties is het meestal tijd voor een gezamenlijke high five. Nou is een high five meestal niet een van de friste dingen gezien het gesnotter en gerochel onder het lopen. Dat moet ergens blijven. Ik heb er wel eens een blog aan gewijd, het baantje van burgermeester Aboutaleb van Rotje knor tijdens de marathon van Rotterdam. Bij de eindstreep staat ie iedereen grijnzend zijn handje te schudden en ik denk dat als ie wist wat er met die handen allemaal is gebeurd had ie in no time een andere functie aangenomen. Snotterende, kwijlende, hoestende en proestende hardlopers die zich het snot voor hun ogen lopen tijdens dit evenement om een ultieme tijd neer te zetten. Nee, dan de alternatieve high five die ik er een jaartje of wat geleden heb geprobeerd te introduceren, gewoon met ellebogenwerk tegen elkaar. Geen snot geen shit geen kwijl, dat achter je ellebogen terecht kan komen. Ik heb dat op mijn beurt weer afgekeken van een serie op Hystory channel, the mudmen genaamd, die door de bagger en het slijk langs de Theems op zoek waren naar achtergebleven oudheidkundigen artefacten ( poeh hoe krijg ik het langs mijn huig). Door dat gewroet in het slijk van eerdergenoemde rivier zaten deze jongens altijd onder de modder. Alleen de reporter Johnny Vaughan bleef vaak wonderwel verschoond van deze shit en wist de enthousiaste Steve Brooker wonderwel steeds te ontwijken door middel van een elleboog hug. The Mudmen rules is nooit echt aangeslagen bij Spâghtah. Al probeer ik het elke keer weer na een training. Gisteravond hadden we na een heftige training waarbij Ton zo nodig het asfalt weer wat dichterbij wilde zien en door zijn enkel ging, (sterkte Ton), Simone in de kantine moest animeren voor de omzet , Ghozillia moest mee met Simone als beveiliger tegen de rondzwalkende swaffelaars in het Zuiderpark. Maar de die hards van de PiMaJo ploeg kregen een verrassing aan het eind van de training, en wel een groeps hug. Ik had er al een paar warm gemaakt voor deze nieuwe trend en bij het passeren van het toegangshek van de baan werd dat in praktijk gebracht. Geen ge high five meer, knuffelen is het nieuwe high fiven. Niet met je muil tegen die van een ander
natuurlijk want dan kan je net zo goed terug naar af. Gewoon in een kringetje elkaar een schouderklopje geven. Wel snot op je rug maar geen vieze handen dus. Nu nog een passende strijdkreet. Tot dinsdag
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.