De wekelijkse duin-triatlon
Vijf minuutjes zwemmen na zo’n 10 kilometer hardlopen en dan met de fiets naar huis, de training van afgelopen dinsdag, heeft dus weer veel weg van een triatlon. Nou ja, een kleintje dan. En ik was met de auto maar als ik een fiets kon lenen dan had ik ook wel een stukkie gefietst om de training af te ronden. Ik was al vroeg op het einde van de Saf. na een korte rit vanaf Zoetermeer, geen file want de bouwvak is begonnen, Locomotif breath van Jetro Tull uit de speakers gevolgd door Roudabout van Yes bracht mij al in hogere sferen. Dit is de juiste doping voor een duintraining. Aangekomen op de Saf. Zat ik een poosje alleen en ik begon te twijfelen. “Het is toch wel dinsdag?” Gelukkig bleek ik abuis en de eerste atleet melde zich al gevolgd door volgens mij twaalf andere lopers. Merendeel op de fiets maar een enkeling toch met de auto omdat het voor sommigen toch net iets te ver is. Mâghtin was de trainer van de week en die nam ons snel op sleeptouw richting de zandvlakte achter de baan van Haag atletiek. Heuvels, versnellingen, koeiestront, en brandnetels was de opdracht die via de tam, tam van Pietâh was doorgekomen. En na de nodige rek en strek oefeningen op de duinpan was het tijd voor wat loopscholing op een nog smaller paadje geflankeerd door lange rijen brandnetels en distels.” Vorm twee rijtjes voor deze oefeningen” zei de trainer. Nâh dat gaat nooit lukken hierzo, dus zullen we moeten ritsen anders komen we onder de brandblaren thuis. Terug dribbelen was gezien de beperkte ruimte geen optie dus liepen we het hele pad uit onder toeziend oog en de commando’s van Mâghtin. Daarna weer in volle vaart onze rondjes doen om na een uurtje te stranden bij een kudde Schotse Hooglanders waar we weifelend langs moesten rennen om ons rondje te voltooien. De duinen waren klaar en als beloning mochten we nog even over het strand richting pier 32 lopen. Miranda, Desiree en ikzelf besloten dit blootvoets te doen door het natte mulle zand. Bij het
naturisten strand ( daar moet je langs) liepen wat meer mensen zonder schoenen maar ook zonder broek wat je op het naaktstrand kan verwachten natuurlijk. Ik hield mijn broek dit keer aan. Aangekomen bij pier 32 was de verleiding te groot om geen duik in het zilte nat te nemen en daarmee was voor een enkeling de triatlon voltooid dus weer terug naar de Saf om me daar mijn natte kloffie van droge kleren te verruilen. Dus alsnog even in mijn blote kont. Het voordeel van met de auto naar de training te gaan is dat je droge kleding mee kan nemen. Na een emotioneel afscheid “tot donderdag” weer terug naar de thuishaven met Tin pan alley van Stevie Ray Vaughan uit de luidspeakers gevolgd door won’t get fooled again van de Who en als afsluiting de Beach Boys met Good vibrations. Een leuke training en een goed gevoel dat heeft deze avond opgeleverd. Good vibrations dus. Tot donderdag
P@ulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.