Dansen op een vulkaan
Na een perfecte landing op het maanoppervlak van Spaanse Lanzarote was het toch wel een hele shock als je gewend bent aan de groene Griekse eilandjes, maar door dat gedoe in griekenesië over de euro dachten we beter af te zijn op de canarische eilanden."That's one small step for man, one giant leap for mankind."Zak maar zeggen. Maar wat kan de natuur soms mooi van lelijkheid zijn zeg, het eiland is eigenlijk een vulkaan die in zeventiennogwat net nadat Hans en sandra er waren geweest van ellende was uitgebarsten om het beetje groen dat er op groeide te vernietigen en het halve eiland op een grote steenwoestijn te veranderen. Maar niet getreurd Syl en ik hadden een mooie locatie gevonden waar nog
mooie blanke stranden waren en een azuur blauwe zee. Toen we zondag aankwamen was er net een editie van de iron man bezig dus daar hoefde ik me niet voor op te geven want ik was net te laat en ik had mijn loopschoenen mijn fiets en zwembroek ook niet bij me. In de ochtenduurtjes wilden we met een huurauto het eiland verkennen en in de middag was het tijd voor het strand en de zee om daar met mijn snorkel en zwemflippers de rotskusten onveilig te maken. zwemmend tussen grote scholen met vissen van wel vijf centimeter lengte kreeg ik het soms wel even benauwd want ze waren met zoveel dat als ze allemaal een hapje zouden nemen, ik binnen een paar tellen verslonden zou zijn. Gelukkig waren het geen minihaaien en de enigste vijand die ik had was de toch soms wel wat koude zee waardoor ik met maatje pink uit water moest stappen om op mijn handdoekje weer wat op temperatuur te komen. Gelukkig warmde de zee na een dagje of twee wat meer op zodat dat snorkelen wel goed zat. Tijdens een autorit zijn we naar de vulkaan gereden waar je verder over moest stappen op een bus of een kameel om het hele gebied te kunnen bekijken. Wij verkozen de bus en de zweterige lichaamsgeuren van nog een zooitje toeristen boven die stank van die andere kamelen want de lucht van een kameel van een trainingsweekend of twee geleden hing nog vers in mijn geheugen en dat wilde ik de passagiers van onze terugvlucht niet
aandoen, hoewel ik sommige ervan verdacht om met ons geen rekening te houden. ook hebben we een geslaagde duik genomen in een echte duikboot en daarbij ons duikbrevet op een wel heel eenvoudige wijze gehaald. Op een paar tegenslagen na, een verkeerd geboekte autostalling, een geblindeerde zitplaats in het vliegtuig en na het overstappen naar een andere lege rij stoelen bleken we op rij dertien te zitten, aangekomen op het eiland was het zwaar bewolkt en er dreigde wat regen te vallen wat daar schijnbaar nooit gebeurd, is onze vakantie toch geslaagd en kan ik morgen weer lekker komen hollen in het Zuiderpark want we zijn lekker uitgerust en da’s fijn voor de trainers want dan kunnen ze me weer lekker afknijpen. Dus…….. tot morgen
Paulus
Commentaren
Meld u aan of maak een gebruikersaccount aan om commentaar te geven.